Στο ελληνικό ισχύον δίκαιο ρυθμίζονται 4 είδη διαζυγίου:

1) Διαζύγιο κατ’ αντιδικία: Καθένας από τους συζύγους μπορεί να ζητήσει με αγωγή στο αρμόδιο κατά τόπον δικαστήριο (ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ) την έκδοση απόφασης διαζυγίου, όταν οι μεταξύ τους σχέσεις έχουν κλονισθεί τόσο ισχυρά, από λόγο που αφορά το πρόσωπο κάποιου εκ των συζύγων, ώστε βάσιμα η εξακολούθηση της έγγαμης σχέσης να είναι αφόρητη για τον ενάγοντα.

2) Διαζύγιο διετούς διάστασης, που λανθασμένα είναι γνωστό από τα μέσα ενημέρωσης ως αυτόματο διαζύγιο, καθόσον απαιτεί δικαστικές ενέργειες. Εφόσον οι σύζυγοι βρίσκονται σε διάσταση για δύο (2) τουλάχιστον συνεχόμενα χρόνια, ο κλονισμός τεκμαίρεται αμάχητα και το διαζύγιο μπορεί να ζητηθεί και να εκδοθεί, έστω και αν ο λόγος του κλονισμού αφορά στο πρόσωπο του ενάγοντος.

3) Συναινετικό διαζύγιο. Πλέον  η εκδοση συναινετικού διαζυγίου απαιτεί την υπαρξη κοινής συμφωνίας των συζύγων για λύση του γάμου (θρησκευτικού ή πολιτικού), που εμπεριέχει ειδική ρύθμιση για τα θέματα επιμέλειας, επικοινωνίας και διατροφής των ανηλίκων τέκνων εφόσον οι σύζυγοι έχουν αποκτήσει τέκνα από τον μεταξύ τους γάμο. Το γνήσιο της υπογραφής των συζύγων στην εν λόγω συμφωνία θεωρεί ο Γραμματέας του  αρμοδίου Ειρηνοδικείου. Δέκα ημέρες μετά την υπογραφή της συμφωνίας ενώπιον του Γραμματέα του Ειρηνοδικείου τα μέρη δύνανται να υπογράψουν συμβολαιογραφική πράξη λύσης του γάμου τους ενώπιον συμβολαιογράφου  της κοινής επιλογής τους. Το συναινετικό διαζύγιο, εκτός του ότι εκδίδεται ταχύτατα πλέον, αποτελεί πάντα την πιο ορθή επιλογή και είναι προς το συμφέρον των ανηλίκων τέκνων έτσι ώστε να λύνεται ο γάμος των γονέων χωρίς αντιδικίες και δικαστικές διαμάχες οι οποίες ενδέχεται να επηρεάσουν αρνητικά την ψυχολογία των ανηλίκων τέκνων.

4) Διαζύγιο λόγω αφάνειας, το οποίο ρυθμίζεται από το άρθρο 1440 του Αστικού Κώδικα το οποίο ορίζει ότι καθένας από τους συζύγους μπορεί να ζητήσει το διαζύγιο, όταν ο άλλος σύζυγος έχει κηρυχθεί σε αφάνεια.