Περίληψη: Απαράδεκτο εκπρόθεσμης έφεσης. Νόμιμη η επίδοση της πρωτόδικης απόφασης σε κατάστημα στο οποίο ο αντίδικος δεν διατηρούσε κατοικία, εφόσον δεν γνωστοποίησε μεταβολή της κατοικίας του.
ΜΕφΘεσ 20/2016
Κείμενο απόφασης: Η επίδοση εγγράφου που αφορά εκκρεμή δίκη και γίνεται στη διεύθυνση της κατοικίας, η οποία έχει αναφερθεί σύμφωνα με το άρθρο 119 ΚΠολΔ, είναι έγκυρη ακόμη και αν ο αποδέκτης της επίδοσης δεν έχει πια εκεί την κατοικία του. Εκείνος προς τον οποίο έγινε η επίδοση σε διεύθυνση άλλη από εκείνη της πραγματικής του κατοικίας και επικαλείται την ακυρότητα προς αυτόν της γενομένης επίδοσης απόφασης, προκειμένου να υποστηρίζει τον περί εμπροθέσμου της άσκησης ενδίκου μέσου ισχυρισμό του, πρέπει να ισχυρίζεται και να αποδεικνύει ότι ο επισπεύδων γνώριζε την πραγματική κατοικία (ΑΠ 1019/2009 ΕλλΔνη 51. 47) ή ότι ο ίδιος πριν την επίδοση είχε γνωστοποιήσει στον τελευταίο την μεταβολή της (βλ. Σ. Σαμουήλ, Η έφεση, 2009, §§ 113-114, ΟλΑΠ 3/2007 ΝοΒ 2007. 900, ΑΠ 724/2013 ΕφΑΔ 2014. 519). Σκοπός των ανωτέρω είναι η πάταξη της στρεψοδικίας (ΑΠ 1553/2008 ΕλλΔνη 2011. 1022, ΕφΑθ 1030/2012 ΕλλΔνη 2012. 500).
Στην προκειμένη περίπτωση… Η εφεσίβλητος κατέθεσε νομίμως και εμπροθέσμως την υπ’ αριθμόν εκθέσεως καταθέσεως 25.048/2.8.2012 αγωγή ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης σε βάρος της εκκαλούσας, την οποία και επέδωσε νομίμως σε αυτήν όπως προκύπτει από την υπ’ αριθ. 3.791Δ/4.10.2012 έκθεση επίδοσης του Δικαστικού Επιμελητή του Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης Σ.Σ.
Επί της αγωγής αυτής εκδόθηκε η εκκαλούμενη υπ’ αριθ. 16692/2013 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης, η οποία επιδόθηκε στην εκκαλούσα στις 10.9.2013, όπως προκύπτει από την υπ’ αριθμόν 6.792Δ/10.9.2013 έκθεση επίδοσης του Δικαστικού Επιμελητή του Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης Σ.Σ.
Από την ως άνω προσκομιζόμενη και επικαλούμενη αριθ. 6.792/10.9.2013 έκθεση επίδοσης, προκύπτει ότι ακριβές αντίγραφο της εκκαλούμενης απόφασης επιδόθηκε νομίμως στην εκκαλούσα την Τρίτη 10.9.2013 και επομένως η 30ήμερη προθεσμία για την άσκηση εφέσεως, άρχισε την επομένη Τετάρτη 11.9.2013, έληξε δε την Παρασκευή 11.10.2013. Εξάλλου, όπως προκύπτει από το δικόγραφο της έφεσης αυτή κατατέθηκε από το δικαστικό πληρεξούσιο της εκκαλούσας στην γραμματεία του Πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου την 21.10.2014, ήτοι μετά τη λήξη της εν λόγω προθεσμίας (βλ. την υπ’ αριθ. 4117/21.10.2014 πράξη της Γραμματείας του Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης). Επομένως, πρέπει να απορριφθεί αυτεπαγγέλτως ως απαράδεκτη, καθισταμένης δεκτής και της σχετικής ενστάσεως της εφεσίβλητης ανώνυμης εταιρίας.
Η εφεσίβλητος ορθώς και νομίμως, σύμφωνα με όσα αναφέρθηκαν στην οικεία θέση της ανωτέρω νομικής σκέψης, προέβη στην επίδοση της υπ’ αριθμόν 3791Δ/4.10.2012 έκθεσης επίδοσης του Δικαστικού Επιμελητή του Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης Σ.Σ., η επίδοση αυτή έγινε στο κατάστημα που διατηρούσε η εκκαλούσα, με άλλη κατά τους ορισμούς του νόμου, ήτοι την Χ.Γ., λόγω της συστέγασης και εν απουσία της ιδίας της εκκαλούσας η επίδοση επίσης νομίμως πραγματοποιήθηκε στην υπάλληλό της, κα Π.Π. Η άδεια ίδρυσης φαρμακείου της εκκαλούσας επί της οδού Π. αριθ. 9 ανακλήθηκε μόλις την 5.11.2012, όπως προκύπτει από την υπ’ αριθμόν πρωτοκόλλου ΔΔΥΚΜ/400188/7293 από 5.12.2012 ανάκλησης αδείας ίδρυσης και λειτουργίας της φαρμακοποιού Αγ.Σ. στον Δήμο … Ν. Θεσσαλονίκης, που η ίδια η εκκαλούσα επικαλείται στην έφεσή της. Συνεπώς, κατά την ημερομηνία επίδοσης της αγωγής, ήτοι την 4.10.2012 εξακολουθούσε να είναι σε πλήρη ισχύ η άδεια ίδρυσης και λειτουργίας της φαρμακοποιού Αγ.Σ. (εκκαλούσας) στο Δήμο … Κατ’ επέκταση, ο διενεργών την επίδοση δικαστικός επιμελητής διαπιστώνοντας ότι πράγματι εντός του καταστήματος επί της οδού Π. αριθ. 9 ήταν σε λειτουργία η επιχείρηση της εκκαλούσας, χωρίς να επηρεάζει εν προκειμένω η στο μεταξύ συστέγασή της, αφού στην περίπτωση αυτή απλώς εισφέρονται αμφότερες οι άδειες των συστεγαζομένων φαρμακοποιών, προέβη ορθώς και νομίμως στην ως άνω επίδοση. Καμμιά επιρροή, μάλιστα, δεν έχουν στην νομιμότητα της ανωτέρω επίδοσης ισχυρισμοί της εκκαλούσας ότι διέμενε μόνιμα στο εξωτερικό, αφού η επίδοση δεν πραγματοποιήθηκε στην κατοικία της, αλλά στο κατάστημά της, όπου η ίδια παραδέχεται ότι όντως ήταν σε ισχύ η άδεια ίδρυσης και λειτουργίας αυτού και λειτουργούσε αυτό κανονικά. Oρθώς δε η επίδοση έγινε στην υπάλληλο του φαρμακείου Π.Π., υπάλληλο και της ίδιας… Ακολούθως, ως επισημάνθηκε ανωτέρω, η εκδοθείσα επί της ανωτέρω αγωγής υπ’ αριθμόν 16.6922013 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης επιδόθηκε, δια θυροκολλήσεως, στο κατάστημα της εκκαλούσας, δυνάμει της υπ’ αριθ- μόν 6792Δ/10.9.20103 έκθεσης επίδοσης του Δικαστικού Επιμελητή του Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης Σ.Σ., ορθώς και νομίμως, σύμφωνα με όσα αναφέρθηκαν στην οικεία θέση της ανωτέρω νομικής σκέψης. Λαμβανομένου υπόψη του σκοπού και κατ’ αναλογική εφαρμογή των διατάξεων των άρθρων 119 και 120 ΚΠολΔ και δεδομένου ότι κατά τα ανωτέρω η αγωγή της εφεσίβλητης σε βάρος της εκκαλούσας επιδόθηκε καθόλα νόμιμα και νομότυπα σε αυτήν, η εκκαλούσα όφειλε να ενημερώσει την εφεσίβλητο εταιρία, κάτι το οποίο δεν αποδείχθηκε ότι έπραξε η εκκαλούσα, για οποιαδήποτε αλλαγή ή παύση δραστηριότητας, κοινοποιώντας της συγχρόνως κάποια διεύθυνση προς επιχείρηση των επιδόσεων, τις οποίες θα ανέμενε στο πλαίσιο της ανοιγείσας δίκης. Εν τούτοις, η εκκαλούσα προφανώς προς το σκοπό στρεψοδικίας απέφυγε να προβεί στις ενέργειες αυτές, με αποτέλεσμα να προκρίνεται και στην περίπτωση αυτή η αναλογική εφαρμογή του άρθρου 120 ΚΠολΔ, ήτοι η ανωτέρω επίδοση δέον όπως θεωρηθεί έγκυρη, παρότι εκκαλούσα κατά ημερομηνία της 10.9.2013 δεν διατηρούσε πλέον το κατάστημα επί της οδού Π. αριθ. 9. Για όλους τους ανωτέρω λόγους η εν λόγω επίδοση κρίνεται ως έγκυρη, από την επομένη δε αυτής, ήτοι από την 11.9.2013 εκκίνησε η προθεσμία άσκησης έφεσης, η οποία και παρήλθε άπρακτη, αφού η υπό κρίση έφεση κατατέθηκε το πρώτον την 21.10.2014, δηλαδή 13 και πλέον μήνες αργότερα και για το λόγο αυτό είναι εκπρόθεσμη και κατ’ επέκταση απαράδεκτη.