Μία απόφαση με πολύ μεγάλο νομικό, αλλά και πραγματικό ενδιαφέρον, εκδόθηκε πρόσφατα από το Μονομελές Πρωτοδικείο Σερρών, και μάλιστα σε ιδιαίτερα σύντομο χρονικό διάστημα από την ημερομηνία συζήτησης, κατόπιν αίτησης ασφαλιστικών μέτρων που κατατέθηκε και υποστηρίχθηκε δικαστικά από το γραφείο μας, εκπροσωπώντας μία Ελληνίδα μητέρα, μόνιμη κάτοικο Γερμανίας.
Η εντολέας μας στα πλαίσια ελεύθερης σχέσης με τον αντίδικο έφερε στον κόσμο ένα τέκνο, ηλικίας σήμερα δέκα (10) ετών, έχοντας αναλάβει όλα αυτά τα έτη την αποκλειστική του επιμέλεια. Αυτή είχε αναληφθεί από τη μητέρα τόσο νομικά όσο και εν τοις πράγμασι, δεδομένου ότι αφενός ο πατέρας, που προέβη μεν σε αναγνώριση του τέκνου και κατέστη έτσι φορέας της γονικής μέριμνας αυτού, δεν κίνησε ουδέποτε κάποια περαιτέρω διαδικασία για την ανάληψη της επιμέλειας του τέκνου, ως όριζε το ισχύον γερμανικό οικογενειακό δίκαιο και αφετέρου τα ζητήματα της ανατροφής του τέκνου τους είχαν αναληφθεί αποκλειστικά από την εντολέα μας, χωρίς καμία συνδρομή από τον πατέρα όλα αυτά τα έτη.
Η μητέρα όμως, επειδή από τις αρχές του έτους 2023 αντιμετώπισε σοβαρό πρόβλημα υγείας με την σπονδυλική της στήλη, που την κατέστησε κλινήρη για αρκετό χρονικό διάστημα, κατά το οποίο μάλιστα ακολουθούσε θεραπείες αποκατάστασης και επισκεπτόταν συνεχώς τα νοσοκομειακά ιδρύματα της Γερμανίας, και δεδομένου ότι δεν ήταν σε θέση να φροντίσει το – επίσης χειρουργημένο λόγω κατάγματος στην αριστερή κλείδα – ανήλικο τέκνο της, αναγκάσθηκε να συμφωνήσει με τον πατέρα του τέκνου να φιλοξενηθεί προσωρινά από εκείνον στον τόπο κατοικίας του στην Ελλάδα, έως ότου αποκατασταθεί το ιατρικό της πρόβλημα και μπορέσει να αναλάβει ξανά τα καθήκοντα της ανατροφής και των καθημερινών φροντίδων του τέκνου, όπως έπραττε όλα αυτά τα χρόνια αδιαλείπτως.
Ο πατέρας δέχτηκε την ανωτέρω, εντός των ορίων της καλής πίστης, συμφωνία και πράγματι φιλοξένησε το τέκνο από τον Ιανουάριο του έτους 2023 στην Ελλάδα. Το παιδί λίγους μήνες αργότερα, ενόψει την έναρξης της νέας σχολικής χρονιάς, ξεκίνησε να παραπονιέται για τις συνθήκες διαβίωσης στην οικία του πατέρα του, οπότε και η μητέρα, αγωνιούσα για το παιδί της και παρότι η κατάσταση της υγείας της και οι ιατροί δεν το επέτρεπαν, ταξίδεψε αεροπορικώς στην Ελλάδα για να παραλάβει το τέκνο της.
Παρά τις εκκλήσεις της μητέρας να παραλάβει το τέκνο στη Γερμανία, ο πατέρας αρνήθηκε και από εκείνο το χρονικό διάστημα και έπειτα, ο πατέρας άρχισε να αποκόπτει την – ήδη περιορισμένη – επικοινωνία της με το ανήλικο, οπότε η μητέρα δεν μπόρεσε να ξαναδεί και επικοινωνήσει με το παιδί της από τον Φεβρουάριο του 2024, ενώ ταυτόχρονα ο αντίδικος ενίσχυε την προσπάθειά του να δηλητηριάσει τα συναισθήματα του τέκνου προς τη μητέρα του, προκειμένου να τον επηρεάσει και να τον αποκόψει εντελώς από την τελευταία.
Συνεπεία των ανωτέρω, η εντολέας μας προέβη στην κατάθεση αίτησης ασφαλιστικών μέτρων στο Μονομελές Πρωτοδικείο Σερρών, συντρεχούσης επείγουσας περίπτωσης και επικείμενου κινδύνου, κατά του πρώην συντρόφου της και πατέρα του ανήλικου τέκνου της. Με αυτή ζητούσε να της ανατεθεί προσωρινά η αποκλειστική επιμέλεια του ανηλίκου τέκνου τους, να διαταχθεί η παράδοση σε εκείνη όλων των προσωπικών εγγράφων και κυρίως του διαβατηρίου του τέκνου της και η επιστροφή αυτού στην κατοικία διαμονής της στη Γερμανία, να ορισθεί ως τόπος διαμονής του η εν λόγω κατοικία, όπου διέμενε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του, καθώς και να υποχρεωθεί ο πατέρας να καταβάλει ως διατροφή για το τέκνο τους το ποσό των 450,00 ευρώ τις πρώτες πέντε ημέρες εκάστου μηνός.
Τρανή απόδειξη της προσπάθειας επηρεασμού και των κατευθύνσεων του πατέρα προς το ανήλικο παιδί αποτελούν τα αυτολεξεί αναφερόμενα στην απόφαση του Δικαστηρίου ως εξής: «…Άλλωστε, η αποξένωση του ανηλίκου από την αιτούσα επιβεβαιώθηκε και από την προσωπική επικοινωνία του Δικαστή του παρόντος Δικαστηρίου με τον ίδιο, κατά την οποία διαπιστώθηκε αρνητική στάση στην προοπτική της όποιας συνάντησης μαζί της.Η δεστερεοτυπική αναπαραγωγή εκφράσεων από τον ανήλικο, σχετικά με την καταλληλότητα της αιτούσας αλλά και τα προσκομιζόμενα γραπτά μηνύματα που απέστειλε ο ίδιος (ο ανήλικος) στην αιτούσα όπως «… τι κατάλαβες που μας πιγες στα δικαστήρια έχασες. Μαζέβαμε λευτά να πάρουμε αμάξι και μας ανάγκασες να τα δώσουμε στους δικηγόρους… θα τα πούμε στο δικαστήριο μην με ενοχλείς», που δεν συνάδουν με την ηλικία του, επιρρώνουν την κρίση ότι σημαντικό μερίδιο ευθύνης για την αποξένωση του ανηλίκου φέρει ο καθ’ ου, ο οποίος οφείλει να εντατικοποιήσει τις προσπάθειές του για την εξομάλυνση της σχέσης του ανηλίκου με την αιτούσα μητέρα του.». [..] Άλλωστε, η ανάθεση της προσωρινής άσκησης της επιμέλειας του προσώπου του ανηλίκου στην αιτούσα παρίσταται επιτακτική λόγω επικείμενου κινδύνου πλήρους αποξένωσής του από αυτήν προϊόντος του χρόνου, δεδομένων των ήδη εκπεφρασμένων από τον ανήλικο αρνητικών συναισθημάτων προς αυτήν, κυρίως κατόπιν υποβολής του καθ’ ου….».
Εκτός των ανωτέρω, αναφορικά με το ζήτημα της επιμέλειας, ο Δικαστής αναφέρει ότι στη συγκεκριμένη περίπτωση υπάρχει αδυναμία να ισχύσει το εκ του νόμου σύστημα της από κοινού άσκησης του συνόλου της γονικής μέριμνας, όπως αυτό έχει καθιερωθεί με το νέο άρθρο 1513 ΑΚ. Συγκεκριμένα, η από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας από τους διαδίκους, καθίσταται κατ’ αρχήν αδύνατη εξαιτίας αφενός του διαφορετικού τόπου κατοικίας αφετέρου των τεταμένων σχέσεων μεταξύ τους. Αυτό και ασφαλώς πρέπει να αλλάξει, αλλά ο χρόνος της αλλαγής της νοοτροπίας των διαδίκων για την κοινή ανατροφή δεν είναι ο χρόνος της σκληρής αντιδικίας για τη διατροφή του τέκνου τους. Επίσης, είναι αδύνατη εξαιτίας της βαριάς και μόνιμης ρήξης της σχέσης των διαδίκων γονέων, που δεν τους επιτρέπει να έχουν ούτε τη στοιχειώδη γονική συνεργασία για το συμφέρον του ανήλικου τέκνου τους. Όπως πιθανολογήθηκε, οι σχέσεις των διαδίκων έχουν πλήρως αποδομηθεί και όταν αυτές υπάρχουν εξακολουθούν να είναι τεταμένες με αποτέλεσμα να αδυνατούν να συναποφασίζουν απρόσκοπτα και νηφάλια για τα τρέχοντα θέματα της καθημερινότητας του τέκνου τους και δεν πρόκειται να συνεννοηθούν ή συνεργασθούν στο μέλλον προς το συμφέρον του παιδιού τους (βλ. ΜονΠρΠατρ. 444/2019, ΤΝΠ ΔΣΑ, ΜονΠρΠειρ. 1313/2019, ΤΝΠ ΔΣΑ, ΜονΠρΘεσ. 3250/2018, ΤΝΠ ΔΣΑ). Εξάλλου, για τους ανωτέρω λόγους, η άσκηση της συνεπιμέλειας του ανηλίκου και από τους δύο γονείς του δεν κρίνεται ως συμφέρουσα για τον ανήλικο, καθόσον είναι δεδομένο ότι οι διάδικοι δεν είναι δυνατό να διατηρούν κάποια επικοινωνία ώστε να μπορούν να συνεννοούνται στοιχειωδώς για οποιοδήποτε θέμα αφορά το τέκνο τους, κατάσταση η οποία θα οδηγούσε σε μια επί πλέον αφορμή για επίταση της μεταξύ των διαδίκων αντιπαλότητας, προς ζημία του ως άνω ανηλίκου τέκνου τους.
Επιπλέον, η απόφαση στο αιτιολογικό της σημείωσε ότι η από κοινού άσκηση της επιμέλειας των τέκνων σημαίνει συναπόφαση και σύμπραξη των γονέων, ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και προϋποθέτει αρμονικές σχέσεις, σύμπνοια, συνυπευθυνότητα, συνδιαχείριση όλων των δυσκολιών και των προβλημάτων του παιδιού, βραχυπρόθεσμες και μεσοπρόθεσμες δεσμεύσεις και γενικώς διαρκή, ακόμη και πολυετή, και προπάντων πραγματική συνεργασία μεταξύ των εν διαστάσει διαδίκων συζύγων, ως προς τον τρόπο ανατροφής και διαπαιδαγώγησής του παιδιού τους κατά τρόπο παραγωγικό. Κρίθηκε λοιπόν, πως μέχρι οι διάδικοι να κατορθώσουν να συνεργαστούν στενά και αποτελεσματικά (επί σειρά ετών) για την άσκηση της από κοινού επιμέλειας του ανηλίκου τέκνου τους, προς το συμφέρον του τελευταίου το Δικαστήριο με αποκλειστικό γνώμονα το βέλτιστο συμφέρον του ανηλίκου, με βάση τις παραπάνω παραδοχές και αφού συνεκτιμηθεί το φύλο του, η ηλικία του (10 ετών περίπου κατά το χρόνο συζήτησης των ένδικων αιτήσεων), οι προσωπικές ιδιότητες των διαδίκων γονέων και ιδίως η ωριμότητα, η συγκρότηση, η δυνατότητα επικοινωνίας και συναισθηματικής έκφρασης με τον ανήλικο, η κατάσταση της υγείας τους, ο ελεύθερος χρόνος για αυτοπρόσωπη άσκηση της γονικής μέριμνας και επιμέλεια του ανηλίκου, τις σχολικές ανάγκες και τις λοιπές παραμέτρους της καθημερινότητάς του, την προηγούμενη συμπεριφορά του κάθε διάδικου προς
το τέκνο του, την ενασχόληση που είχε ο καθένας μαζί του και οι φροντίδες που του παρείχε ο καθένας, το διαθέσιμο χρόνο του καθενός και τη διάθεση του για την ενασχόλησή του με το παιδί, κρίνει ότι πρέπει να προβεί σε λειτουργική κατανομή της γονικής μέριμνας με την ανάθεση προσωρινά της επιμέλειας του προσώπου του ανηλίκου αποκλειστικά στην αιτούσα μητέρα του, ΚΑΘΟΣΟΝ ΜΟΝΟ ΜΕ ΤΟ ΤΡΟΠΟ ΑΥΤΟ ΠΡΟΑΓΕΤΑΙ ΤΟ ΒΕΛΤΙΣΤΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ ΤΟΥ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ.
Αντίστοιχα, δεκτό έγινε και το αίτημα περί μεταβολής του τόπου διαμονής του παιδιού από την Ελλάδα στη Γερμανία, όπου γεννήθηκε, μεγάλωσε και φοίτησε στις πρώτες τάξεις Δημοτικού Σχολείου, παρά την όποια αποξένωση έχει εν τω μεταξύ επέλθει με την μητέρα του, διότι τούτο κρίνεται προς το συμφέρον του. Και τούτο διότι, πέραν του ότι έχει περάσει το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στην Γερμανία, ομιλεί άπταιστα την γερμανική γλώσσα και είναι εξοικειωμένος με το εκεί εκπαιδευτικό σύστημα, με αποτέλεσμα η προσαρμογή του να μην παρίσταται ιδιαιτέρως δυσχερής. Στη δε στην φροντίδα του ανηλίκου δύνανται να συνεπικουρούν και οι ετεροθαλείς αδελφές, με τις οποίες ο ανήλικος διατηρούσε άριστες σχέσεις.
Σημειωτέον επίσης ότι η παρούσα απόφαση, επιδίκασε προσωρινά στον καθ’ ου πατέρα διατροφή για το ανήλικο τέκνο κατά το λόγο της συμμετοχής του, ήτοι 150,00 ευρώ μηνιαίως, σύμφωνα με τις οικονομικές του δυνάμεις.
—————————
Το κείμενο της απόφασης παρατίθεται ανωνυμοποιημένο παρακάτω:
Αριθμός απόφασης: 385/2024
(Αριθμός κατάθεσης υπό στοιχείο α’ αίτησης: …/ΑΣΦ./06-06-2024)
(Αριθμός κατάθεσης υπό στοιχείο β’ αίτησης: …/ΑΣΦ./07-06-2024)
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΣΕΡΡΩΝ
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΜΕΤΡΩΝ
ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΗΚΕ από τον Δικαστή Δαμιανό Καϊρέτογλου, Πρωτοδίκη, που ορίσθηκε από την Διευθύνουσα το Πρωτοδικείο Σερρών Πρόεδρο Πρωτοδικών, χωρίς τη σύμπραξη γραμματέα.
ΤΗΣ ΑΙΤΟΥΣΑΣ (της υπό στοιχείο α’ αίτησης) – ΚΑΘ’ ΗΣ Η ΑΙΤΗΣΗ (της υπό στοιχείο β’ αίτησης): ……… του ………κατοίκου ………Γερμανίας, οδός ………, αρ. .., με ΑΦΜ ………, για τον εαυτό της ατομικά και για λογαριασμό του ανηλίκου τέκνου της ………………… του ………, κατοίκου ………Σερρών, που παραστάθηκε μετά της πληρεξουσίου δικηγόρου της Ειρήνης Καψάλη (ΑΜ ΔΣ Θεσσαλονίκης 9115), η οποία προκατέβαλε τις εισφορές που προβλέπονται στο άρθρο 61 παρ. 1 και 2 του ν. 4194/2013 (βλ. το υπ’ αριθ. ……… γραμμάτιο προκαταβολής εισφορών και ενσήμων του Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης) και κατέθεσε σημείωμα.
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΕ δημόσια, στο ακροατήριό του, την 16η Ιουλίου 2024, για να δικάσει τις με αριθμό κατάθεσης …/ΑΣΦ./06-06-2024 και …/ΑΣΦ./07-06-2024αιτήσεις με αντικείμενο την ανάθεση επιμέλειας και διατροφή ανηλίκου τέκνου, μεταξύ:
ΤΟΥ ΚΑΘ’ ΟΥ Η ΑΙΤΗΣΗ (της υπό στοιχείο α’ αίτησης) – ΑΙΤΟΥΝΤΟΣ (της υπό στοιχείο β’ αίτησης): ………του ………, κατοίκου ………Σερρών, για τον εαυτό του ατομικά και για λογαριασμό του ανηλίκου τέκνου του ………..……… του ………, κατοίκου ομοίως, που παραστάθηκε μετά του πληρεξουσίου δικηγόρου του ……….. (ΑΜ ΔΣ Σερρών …), ο οποίος προκατέβαλε τις εισφορές που προβλέπονται στο άρθρο 61 παρ. 1 και 2 του ν. 4194/2013 (βλ. το υπ’ αριθ. ………γραμμάτιο προκαταβολής εισφορών και ενσήμων του Δικηγορικού Συλλόγου Σερρών) και κατέθεσε σημείωμα.
Η αιτούσα της υπό στοιχείο α’ αίτησης, ζητεί να γίνει δεκτή η αίτηση της η συζήτηση της οποίας προσδιορίσθηκε αρχικά για τη δικάσιμο της 2-7-2024 και κατόπιν αναβολή για την δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας και γράφτηκε στο πινάκιο. Ο αιτών της υπό στοιχείο β’ αίτησης ζητεί να γίνει δεκτή η αίτηση του, η συζήτηση της οποίας προσδιορίσθηκε αρχικά για την δικάσιμο της 2-7-2024 και κατόπιν αναβολής για τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας και γράφτηκε στο πινάκιο.
ΚΑΤΑ ΤΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ της, οι διάδικοι παραστάθηκαν όπως σημειώνεται παραπάνω και οι πληρεξούσιοι δικηγόροι τους ανέπτυξαν προφορικά τους ισχυρισμούς τους και ζήτησαν να γίνουν δεκτοί.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ ΚΑΙ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Φέρονται προς συζήτηση ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου οι με αριθμό έκθεσης κατάθεσης …/ΑΣΦ./06-06-2024 και …/ΑΣΦ./07-06-2024 αιτήσεις, οι οποίες υπάγονται στην ίδια ειδική διαδικασία και πρέπει να συνεκδικαστούν, λόγω της μεταξύ τους συνάφειας, καθόσον αφορούν στους ίδιους διαδίκους, και, επιπροσθέτως, διότι με τον τρόπο αυτό διευκολύνεται και επιταχύνεται η διεξαγωγή της δίκης (άρθρα 31 παρ. 1, 246 και 285 εδ. α ΚΠολΔ).
Με την κρινόμενη υπό στοιχείο α’ αίτηση, κατ’ ορθή εκτίμηση του περιεχομένου της, η αιτούσα επικαλούμενη επείγουσα περίπτωση, ζητεί ως ασφαλιστικό μέτρο, να της ανατεθεί προσωρινώς η άσκηση της επιμέλειας του ανηλίκου τέκνου της ……… , που έχει αποκτήσει εκτός γάμου με τον καθ’ ου και έχει αναγνωριστεί από αυτόν. Ζητεί, επίσης, να καθορισθεί προσωρινά ως τόπος διαμονής του ανηλίκου τέκνου της, ο τόπος της κατοικίας της στην Γερμανία και να υποχρεωθεί ο καθ’ ου να της παραδώσει τα ταξιδιωτικά έγγραφα του ανηλίκου. Επιπρόσθετα, ζητεί να υποχρεωθεί ο καθ’ ου να της καταβάλλει προσωρινά ως συμμετοχή στην μηνιαία διατροφή του ανηλίκου τέκνου της, το οποίο εκπροσωπείται από αυτήν και αδυνατεί να διαθρέψει τον εαυτό του, το ποσό των 450,00 ευρώ, εντός των πέντε πρώτων ημερών κάθε μήνα από την επίδοση της αίτησης, με το νόμιμο τόκο από την καθυστέρηση πληρωμής κάθε μηνιαίας διατροφής. Τέλος, ζητεί να απειληθεί κατά του καθ’ ου χρηματική ποινή 500,00 ευρώ για κάθε παράβαση καθεμίας από τις ανωτέρω διατάξεις της απόφασης που θα εκδοθεί καθώς και να καταδικασθεί ο τελευταίος στην δικαστική της δαπάνη. Με αυτό το περιεχόμενο και αιτήματα, το παρόν Δικαστήριο κέκτηται διεθνή δικαιοδοσία προς εκδίκαση της κρινόμενης αίτησης, κατά τις ακόλουθες διακρίσεις: α) αναφορικά με την άσκηση της γονικής μέριμνας βάσει της διάταξης του άρθρου του άρθρου 7 παρ. 1 του Κανονισμού (ΕΕ) 2019/111 του Συμβουλίου της 25ης Ιουνίου 2019 για τη διεθνή δικαιοδοσία, την αναγνώριση και την εκτέλεση αποφάσεων σε γαμικές διαφορές και διαφορές γονικής μέριμνας, και για τη διεθνή απαγωγή παιδιών (ο οποίος εφαρμόζεται λόγω του χρόνου κατάθεσης της κρινόμενης αίτησης μετά την 1-8-2022, σύμφωνα με το άρθρο 100 παρ. 2), διότι κατά το χρόνο άσκησης της αίτησης η συνήθης διαμονή του ανηλίκου τέκνου των διαδίκων βρίσκεται στην ημεδαπή και συγκεκριμένα στις Σέρρες και β) αναφορικά με την αξίωση διατροφής από οικογενειακή σχέση βάσει της ειδικής δικαιοδοτικής βάσης του άρθρου 3 περ. β του Κανονισμού (ΕΚ) 4/2009 του Συμβουλίου της 18ης Δεκεμβρίου 2008 για τη διεθνή δικαιοδοσία, το εφαρμοστέο δίκαιο, την αναγνώριση και εκτέλεση αποφάσεων και τη συνεργασία σε θέματα υποχρεώσεων διατροφής, διότι το αιτούν τέκνο- δικαιούχο της διατροφής έχει την συνήθη διαμονή του στην ημεδαπή και συγκεκριμένα στις Σέρρες. Εξάλλου, η ένδικη διαφορά διέπεται εν όλω από το ημεδαπό δίκαιο και συγκεκριμένα: α) αναφορικά με τη ρύθμιση της γονικής μέριμνας ως το δίκαιο του τόπου της συνήθους διαμονής του τέκνου των διαδίκων σύμφωνα με διατάξεις των άρθρων 15 παρ. 1 και 17 του κεφαλαίου ΙΙΙ της Σύμβασης της Χάγης του 1996 για τη διεθνή δικαιοδοσία, το εφαρμοστέο δίκαιο, την αναγνώριση, την εκτέλεση και τη συνεργασία ως προς τη γονική ευθύνη και τα μέτρα προστασίας των παιδιών, που κυρώθηκε με το Ν. 4020/2011 (Π. Γιαννόπουλος, Διεθνής δικαιοδοσία και εφαρμοστέο δίκαιο κατά τον Κανονισμό 2201/2003 και τη Σύμβαση της Χάγης του 1996 για θέματα γονικής μέριμνας και προστασίας των ανηλίκων, σε πρακτικά ημερίδας της ΕΝΟΒΕ, Το διαζύγιο και οι συνέπειές του στις οικογενειακές έννομες σχέσεις, 2016, σελ 140-142.) και β) αναφορικά με την αξίωση διατροφής του ανηλίκου τέκνου ως το δίκαιο του τόπου της συνήθους διαμονής του δικαιούχου τέκνου σύμφωνα τη διάταξη του άρθρου 3 του Πρωτοκόλλου της Χάγης της 23ης Νοεμβρίου 2007 για τον καθορισμό του εφαρμοστέου δικαίου σε υποχρεώσεις διατροφής, το οποίο έχει οικουμενική εφαρμογή σύμφωνα με το άρθρο 2 αυτού. Προσέτι, η υπό κρίση αίτηση αρμοδίως καθ’ ύλην και κατά τόπον φέρεται για να δικαστεί από το Δικαστήριο αυτό (άρθρο 683 παρ. 1 και 3 ΚΠολΔ), με την προκειμένη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων των άρθρων 686 επ. ΚΠολΔ και κρίνεται αρκούντως ορισμένη και νόμιμη, στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 340, 341, 345, 346, 1389, 1390, 1391, 1392, 1485, 1486, 1489, 1492, 1493, 1496, 1510, 1511, 1514, 1515, 1516, 1518, 1519 ΑΚ, όπως τα ανωτέρω άρθρα του ΑΚ τροποποιήθηκαν με τον ν. 4800/2021, 682 παρ. 1, 728 παρ. 1, 729, 730, 731, 732, 735, 950 παρ. 1, 176, 191 παρ. 2 ΚΠολΔ. Πλην, όμως, το αίτημα περί απειλής χρηματικής ποινής του καθ’ ου για κάθε παράβαση των όρων της εκδοθησόμενης απόφασης πρέπει να απορριφθεί ως μη νόμιμο αφού τέτοιο αίτημα προϋποθέτει υποχρέωση του οφειλέτη για παράλειψη ή ανοχή πράξεως (άρθρο 947 ΚΠολΔ), κάτι που δεν ισχύει σε περίπτωση καταδίκης του στην καταβολή διατροφής, υποχρέωση για την οποία η εκτέλεση πραγματοποιείται κατά τις διατάξεις του άρθρου 951 ΚΠολΔ. Κατά τα λοιπά, η κρινόμενη αίτηση πρέπει να εξεταστεί ως προς την ουσιαστική της βασιμότητα.
Με την κρινόμενη υπό στοιχείο β’ αίτηση, ο αιτών επικαλούμενος επείγουσα περίπτωση, ζητεί ως ασφαλιστικό μέτρο, να του ανατεθεί προσωρινώς η άσκηση της επιμέλειας του ανηλίκου τέκνου του, ………, που έχει αποκτήσει εκτός γάμου με την καθ’ ης και έχει αναγνωριστεί από αυτόν. Ζητεί, επίσης, να υποχρεωθεί η καθ’ ης να της καταβάλλει προσωρινά ως συμμετοχή στην μηνιαία διατροφή του ανηλίκου τέκνου του, με τον οποίο αυτό διαμένει και αδυνατεί να διαθρέψει τον εαυτό του, το ποσό των 260,00 ευρώ, εντός των πέντε πρώτων ημερών κάθε μήνα από την επίδοση της αίτησης, με το νόμιμο τόκο από την καθυστέρηση πληρωμής κάθε μηνιαίας διατροφής. Τέλος, ζητεί να καταδικασθεί η καθ’ ης στην δικαστική του δαπάνη. Με το παραπάνω περιεχόμενο και αίτημα, Με αυτό το περιεχόμενο και αιτήματα, το παρόν Δικαστήριο κέκτηται διεθνή δικαιοδοσία προς εκδίκαση της κρινόμενης αίτησης, κατά τις ακόλουθες διακρίσεις: α) αναφορικά με την άσκηση της γονικής μέριμνας βάσει της διάταξης του άρθρου του άρθρου 7 παρ. 1 του Κανονισμού (ΕΕ) 2019/111 του Συμβουλίου της 25ης Ιουνίου 2019 για τη διεθνή δικαιοδοσία, την αναγνώριση και την εκτέλεση αποφάσεων σε γαμικές διαφορές και διαφορές γονικής μέριμνας, και για τη διεθνή απαγωγή παιδιών (ο οποίος εφαρμόζεται λόγω του χρόνου κατάθεσης της κρινόμενης αίτησης μετά την 1-8-2022, σύμφωνα με το άρθρο 100 παρ. 2), διότι κατά το χρόνο άσκησης της αίτησης η συνήθης διαμονή του ανηλίκου τέκνου των διαδίκων βρίσκεται στην ημεδαπή και συγκεκριμένα στις Σέρρες και β) αναφορικά με την αξίωση διατροφής από οικογενειακή σχέση βάσει της ειδικής δικαιοδοτικής βάσης του άρθρου 3 περ. β του Κανονισμού (ΕΚ) 4/2009 του Συμβουλίου της 18ης Δεκεμβρίου 2008 για τη διεθνή δικαιοδοσία, το εφαρμοστέο δίκαιο, την αναγνώριση και εκτέλεση αποφάσεων και τη συνεργασία σε θέματα υποχρεώσεων διατροφής, διότι το αιτούν τέκνο – δικαιούχο της διατροφής έχει την συνήθη διαμονή του στην ημεδαπή και συγκεκριμένα στις Σέρρες. Εξάλλου, η ένδικη διαφορά διέπεται εν όλω από το ημεδαπό δίκαιο και συγκεκριμένα: α) αναφορικά με τη ρύθμιση της γονικής μέριμνας ως το δίκαιο του τόπου της συνήθους διαμονής του τέκνου των διαδίκων σύμφωνα με διατάξεις των άρθρων 15 παρ. 1 και 17 του κεφαλαίου ΙΙΙ της Σύμβασης της Χάγης του 1996 για τη διεθνή δικαιοδοσία, το εφαρμοστέο δίκαιο, την αναγνώριση, την εκτέλεση και τη συνεργασία ως προς τη γονική ευθύνη και τα μέτρα προστασίας των παιδιών, που κυρώθηκε με το Ν. 4020/2011 (Π. Γιαννόπουλος, Διεθνής δικαιοδοσία και εφαρμοστέο δίκαιο κατά τον Κανονισμό 2201/2003 και τη Σύμβαση της Χάγης του 1996 για θέματα γονικής μέριμνας και προστασίας των ανηλίκων, σε πρακτικά ημερίδας της ΕΝΟΒΕ, Το διαζύγιο και οι συνέπειές του στις οικογενειακές έννομες σχέσεις, 2016, σελ 140-142.) και β) αναφορικά με την αξίωση διατροφής του ανηλίκου τέκνου ως το δίκαιο του τόπου της συνήθους διαμονής του δικαιούχου τέκνου σύμφωνα τη διάταξη του άρθρου 3 του Πρωτοκόλλου της Χάγης της 23ης Νοεμβρίου 2007 για τον καθορισμό του εφαρμοστέου δικαίου σε υποχρεώσεις διατροφής, το οποίο έχει οικουμενική εφαρμογή σύμφωνα με το άρθρο 2 αυτού. Προσέτι, η υπό κρίση αίτηση αρμοδίως καθ’ ύλην και κατά τόπον φέρεται για να δικαστεί από το Δικαστήριο αυτό (άρθρο 683 παρ. 1 και 3 ΚΠολΔ), με την προκειμένη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων των άρθρων 686 επ. ΚΠολΔ και κρίνεται αρκούντως ορισμένη και νόμιμη, στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 340, 341, 345, 346, 1389, 1390, 1391, 1392, 1485, 1486, 1489, 1492, 1493, 1496, 1510, 1511, 1514, 1515, 1516, 1518, 1519 ΑΚ, όπως τα ανωτέρω άρθρα του ΑΚ τροποποιήθηκαν με τον ν. 4800/2021, 682 παρ. 1, 728 παρ. 1, 729, 730, 731, 732, 735, 950 παρ. 1, 176, 191 παρ. 2 ΚΠολΔ και πρέπει να εξεταστεί ως προς την ουσιαστική της βασιμότητα.
Από την χωρίς όρκο εξέταση του αιτούντος της υπό στοιχείο β’ αίτησης
αλλά και από την ένορκη κατάθεση της …………….του ………, που εξετάστηκαν κατά τη συζήτηση της υπόθεσης στο ακροατήριο, η δε δεύτερη με επιμέλεια της υπό στοιχείο α’ αίτησης, από όλα τα έγγραφα που οι διάδικοι προσκομίζουν, ορισμένα από τα οποία μνημονεύονται ειδικότερα παρακάτω, χωρίς όμως να παραλείπεται κανένα κατά την ουσιαστική εκτίμηση των κρινόμενων αιτήσεων, συμπεριλαμβανομένων των μηνυμάτων μέσω κινητού τηλεφώνου που προσκομίζουν αμφότεροι οι διάδικοι, με την επισήμανση ότι δεν αποτελούν παράνομα αποδεικτικά μέσα καθόσον αυτά περιήλθαν στην κατοχή ενός εκάστου με τη συναίνεση του αντιδίκου του, από τον οποίο προέρχονται, γεγονός που δεν αμφισβητείται ειδικά, η δε συνταγματικά κατοχυρωμένη με το άρθρο 19 Συντάγματος προστασία του απορρήτου λήγει μόλις ο παραλήπτης του μηνύματος λάβει γνώση του περιεχομένου του, ενώ σε κάθε περίπτωση δεν πρέπει, καταρχήν, να θεωρούνται παράνομα αποδεικτικά μέσα και δεν προσβάλλονται τα δικαιώματα της ελεύθερης επικοινωνίας και του απορρήτου, όταν προσκομίζονται από τους ίδιους τους αντίδικους και συνάμα συνομιλούντες μέσω μηνυμάτων στο πλαίσιο δικαστικής μεταξύ τους διένεξης (ΠολΠρΘεσ 13661/2019, ΜονΠρΠατρ 223/2022, ΜονΠρΘεσ 37/2022, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, πρβλ. ΕφΠειρ 47/2021, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ), πλην των προσκομιζόμενων από την καθ’ της υπό στοιχείο β’ αίτησης με αριθμό σχετικού 1,2 και 3 εγγράφων, τα οποία είναι συνταγμένα στην γερμανική γλώσσα και δεν συνοδεύονται από επίσημη μετάφρασή τους στην ελληνική γλώσσα όπως απαιτεί το άρθρο 454 ΚΠολΔ (ΑΠ 1693/2017, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ), από τις προσκομιζόμενες φωτογραφίες των οποίων η γνησιότητα δεν αμφισβητείται (άρθρα 444 παρ. 1 περ. γ, 448 παρ. 2 και 457 παρ. 4 ΚΠολΔ), από την επικοινωνία του Δικαστή του παρόντος Δικαστηρίου με το ανήλικο τέκνο των διαδίκων, από όσα οι πληρεξούσιοι δικηγόροι τους ανέπτυξαν προφορικά κατά τη συζήτηση, αλλά και εγγράφως με τα υποβληθέντα σημειώματα τους, από όσα ρητώς ή εμμέσως συνομολογούνται από τους διαδίκους (άρθρα 261 και 352 ΚΠολΔ), και από τα διδάγματα της κοινής πείρας και της λογικής (άρθρο 336 παρ. 4 ΚΠολΔ), που λαμβάνονται υπ’ όψη αυτεπαγγέλτως από το παρόν Δικαστήριο και την εν γένει διαδικασία πιθανολογήθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Η αιτούσα της υπό στοιχείο α’ αίτησης – καθ’ ης η υπό στοιχείο β’ αίτηση (εφεξής αιτούσα) και ο αιτών της υπό στοιχείο β’ αίτησης – καθ’ ου της υπό στοιχείο α’ αίτησης (εφεξής καθ’ ου) συνάψαν μόνιμο ερωτικό δεσμό έχοντας σαρκική συνάφεια κατά το έτος 2012, καθ’ ον χρόνο αμφότεροι κατοικούσαν στην πόλη ……… της Γερμανίας. Από την σχέση τους αυτή απέκτησαν ένα εισέτι ανήλικο τέκνο, τον …………, που γεννήθηκε την 14-2-2014 (βλ. την υπ’ αριθ. ……… ληξιαρχική πράξης γέννησης του Ειδικού Ληξιαρχείου Αθηνών), το οποίο αναγνωρίσθηκε εκουσίως από τον καθ’ ου, συναινούσης της αιτούσας, με την υπ’ αριθ. ……… πράξη ενώπιον του Ληξιαρχείου ……… Γερμανίας. Άλλωστε, πιθανολογήθηκε ότι τουλάχιστον από το έτος 2014 έως και το έτος 2017, οι διάδικοι και το ανήλικο τέκνο τους συνοικούσαν σε μισθωμένη οικία στο ……… μαζί με τα έτερα ανήλικα τέκνα της αιτούσας, την ………, που γεννήθηκε την 1-3-2006, και την ………, που γεννήθηκε την 16-8-2007. Προσέτι, πιθανολογήθηκε ότι η συμβίωση των διαδίκων δεν εξελίχθηκε ομαλά, με αποτέλεσμα την διάσπασή της κατά το έτος 2017, με την μετοίκηση του καθ’ ου σε έτερη μισθωμένη οικία στο ………. Από το δε έτος 2017 έως το έτος 2020, πιθανολογήθηκε ότι ο καθ’ ου διατηρούσε επικοινωνία με το ανήλικο τέκνο, ενώ συνεισέφερε και οικονομικά στην διατροφή του, πλην, όμως, η επιμέλεια του προσώπου του ασκούνταν αποκλειστικά από την αιτούσα, σύμφωνα και με τις οικείες διατάξεις του γερμανικού ΑΚ (βλ. το με αριθ. πρωτ. ……… έγγραφο του Τομέα Ανηλίκων και Κοινωνικών Υποθέσεων του Δήμου ………). Πλην, όμως, πιθανολογήθηκε ότι στις σχέσεις των διαδίκων αναφορικά με τον τρόπο άσκησης του δικαιώματος επικοινωνίας του καθ’ ου με τον ανήλικο, σταδιακά αναπτύχθηκαν προστριβές, με αποτέλεσμα να καταφύγουν σε συμβουλευτική στον Τομέα Νεολαίας και Κοινωνικών Υποθέσεων στο ………. Σύμφωνα δε με την από 2- 3-2020 συμφωνία, ρυθμίστηκε ο τρόπος επικοινωνίας του καθ’ ου με τον ανήλικο και ειδικότερα κάθε Σάββατο από ώρα 11.00 π.μ. έως ώρα 20.00 μ.μ. Προσέτι, πιθανολογήθηκε ότι κατά το έτος 2020, ο καθ’ ου μετοίκησε στην Ελλάδα και δη στο ……… Σερρών, τόπο καταγωγής του, όπου διαμένει έκτοτε σε οικία ιδιοκτησίας της οικογένειάς του, που του παραχωρείται άνευ ανταλλάγματος. Έκτοτε, πιθανολογήθηκε ότι επισκέφθηκε το ανήλικο τέκνο του στην Γερμανία, ενώ, αντίστοιχα, η αιτούσα και ο ανήλικος επισκέφθηκαν τον καθ’ ου στην Ελλάδα, ιδίως κατά την διάρκεια καλοκαιρινών διακοπών. Άλλωστε, πιθανολογήθηκε ότι ο ανήλικος ……… την 17-5-2022 υπέστη κάταγμα στο μέσο τριτημόριο της αριστερής κλείδας, με αποτέλεσμα να νοσηλευτεί και να υποστεί την 20-5-2022 σε επέμβαση ανάταξης, για τον λόγο δε αυτό, ο καθ’ ου μετέβη στην Γερμανία, με δαπάνες της αιτούσας, όπως συνομολογεί και ο ίδιος. Εξάλλου, σύμφωνα με την κατάθεση της μάρτυρος αλλά και του ίδιου του καθ’ ου, από το έτος 2020 έως και το 2022, ο ίδιος λόγω οικονομικών δυσχερειών ουδόλως συνεισέφερε στην διατροφή του ανηλίκου τέκνου του. Παράλληλα, πιθανολογήθηκε ότι την 22-1-2023 κατόπιν κοινής συμφωνίας των διαδίκων, ο ανήλικος μετοίκησε στην οικία του καθ’ ου στο ………. Η αιτούσα διατείνεται ότι ο λόγος της μεταβολής του τόπου διαμονής του ανηλίκου συνίσταται στα προβλήματα υγείας που αντιμετώπιζε και την εμπόδιζαν να ανταποκριθεί με επάρκεια στις καθημερινές φροντίδες του ανηλίκου. Συγκεκριμένα, από το από 9-2-2024 εξιτήριο του Κέντρου Ορθοπεδικής και Χειρουργικής Ατυχημάτων του Νοσοκομείου ……… στο ……… της Γερμανίας, πιθανολογείται ότι η αιτούσα πάσχει από οστεοχόνδρωση και εκφύλιση δίσκου της οσφυϊκής μοίρας της σπονδυλικής στήλης, αρθροπάθεια ζυγοαποφυσιακών αρθρώσεων και υπερτροφία. Επιπρόσθετα, πιθανολογήθηκε την 30-6-2023 μετά από πτώση, η αιτούσα υπέστη κάταγμα του 2ου και 3ου οσφυϊκού σπονδύλου, με αποτέλεσμα να αναγκαστεί να φέρει κηδεμόνα έως την 10-11-2023 αλλά και να υποβληθεί σε θεραπεία με έγχυση, φυσικοθεραπεία, λουτροθεραπεία, επεμβατική θεραπεία άλγους αλλά και φαρμακευτική αγωγή. Παράλληλα, πιθανολογήθηκε ότι για πάνω από έξι μήνες αντιμετώπιζε οσφυαλγία, ενώ εξακολουθεί να εμφανίζει έντονο οσφυϊκό πόνο με αντανάκλαση πλευρικά έως λίγο κάτω από το γόνατο, με περιοδικό μούδιασμα, πόνο κατά την πίεση στην περιοχή της ΟΜΣΣ με συνοδό παρασπονδυλική μυϊκή σκλήρυνση. Εκ των ανωτέρω, πιθανολογήθηκε ότι η αιτούσα αδυνατούσε αντικειμενικά να ανταποκριθεί με επάρκεια στην παροχή καθημερινών φροντίδων στον ανήλικο, ιδίως από το χρονικό διάστημα από τον Ιούνιο του 2023 έως και τον Φεβρουάριο του 2024. Αντίθετα, ουδόλως πιθανολογήθηκε ο ισχυρισμός του καθ’ ου περί συμφωνίας των διαδίκων για μετοίκηση του ανηλίκου στην Ελλάδα, κατόπιν επιθυμίας του ίδιου του ανηλίκου που εξέφρασε κατά την διάρκεια καλοκαιρινών διακοπών τον Ιούλιο του 2022. Περαιτέρω, ο καθ’ ου ισχυρίζεται ότι η αιτούσα ασκούσε πλημμελώς τα γονεϊκά της καθήκοντα και δη ότι διάγει άστατο βίο με πολλαπλούς ερωτικούς συντρόφους, ανεπιθύμητες εγκυμοσύνες και αντίστοιχες αμβλώσεις καθώς και έντονο πρόβλημα αλκοολισμού. Πλην, όμως, ο ισχυρισμός αυτός πιθανολογήθηκε ως ουσιαστικά αβάσιμος, λαμβανομένης υπόψη ιδίως της περί του αντιθέτου κατάθεσης της μάρτυρος αναφορικά με την επάρκεια της αιτούσας κατά την άσκηση των γονεϊκών της καθηκόντων. Άλλωστε, η αναφερόμενη από τον καθ’ ου ακαταλληλότητα της αιτούσας σε συνδυασμό με την, κατά τους ισχυρισμούς του, εφαρμογή μη ενδεδειγμένων παιδαγωγικών μεθόδων όπως τιμωρίες και άσκηση σωματικής βίας, δεν συνάδουν με το γεγονός της εμπίστευσης του ανηλίκου επί περίπου τρία έτη (2020 έως 2023) σε αυτήν μετά την μετοίκηση του καθ’ ου στην Ελλάδα. Προσέτι, πιθανολογήθηκε ότι ο ανήλικος μετά την εγκατάστασή του στην οικία του καθ’ ου, αρχικά επιθυμούσε την επιστροφή του στην Γερμανία, ενώ εξέφραζε έντονα συναισθήματα αγάπης προς την αιτούσα, γεγονός που προκύπτει από τα προσκομιζόμενα από την ίδια γραπτά μηνύματα που της απέστειλε. Προϊόντος του χρόνου, όμως, πιθανολογήθηκε ότι ο ανήλικος άρχισε να εκφράζει συναισθήματα αποτροπής προς την αιτούσα μητέρα του, αρνούμενος να επικοινωνήσει μαζί της, γεγονός για το οποίο σημαντικό μερίδιο ευθύνης φέρει ο καθ’ ου. Άλλωστε, η αποξένωση του ανηλίκου από την αιτούσα επιβεβαιώθηκε και από την προσωπική επικοινωνία του Δικαστή του παρόντος Δικαστηρίου με τον ίδιο, κατά την οποία διαπιστώθηκε αρνητική στάση στην προοπτική της όποιας συνάντησης μαζί της. Η δε στερεοτυπική αναπαραγωγή εκφράσεων από τον ανήλικο, σχετικά με την καταλληλότητα της αιτούσας αλλά και τα προσκομιζόμενα γραπτά μηνύματα που απέστειλε ο ίδιος (ο ανήλικος) στην αιτούσα όπως «… τι κατάλαβες που μας πιγες στα δικαστήρια έχασες. Μαζέβαμε λευτά να πάρουμε αμάξι και μας ανάγκασες να τα δώσουμε στους δικηγόρους… θα τα πούμε στο δικαστήριο μην με ενοχλείς», που δεν συνάδουν με την ηλικία του, επιρρωνύουν την κρίση ότι σημαντικό μερίδιο ευθύνης για την αποξένωση του ανηλίκου φέρει ο καθ’ ου, ο οποίος οφείλει να εντατικοποιήσει τις προσπάθειές του για την εξομάλυνση της σχέσης του ανηλίκου με την αιτούσα μητέρα του. Εκ των ανωτέρω, πιθανολογήθηκε ότι στη συγκεκριμένη περίπτωση υπάρχει αδυναμία να ισχύσει το εκ του νόμου σύστημα της από κοινού άσκησης του συνόλου της γονικής μέριμνας, όπως αυτό έχει καθιερωθεί με το νέο άρθρο 1513 ΑΚ. Συγκεκριμένα, η από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας από τους διαδίκους, καθίσταται κατ’ αρχήν αδύνατη εξαιτίας αφενός του διαφορετικού τόπου κατοικίας αφετέρου των τεταμένων σχέσεων μεταξύ τους. Αυτό και ασφαλώς πρέπει να αλλάξει, αλλά ο χρόνος της αλλαγής της νοοτροπίας των διαδίκων για την κοινή ανατροφή δεν είναι ο χρόνος της σκληρής αντιδικίας για τη διατροφή του τέκνου τους. Επίσης, είναι αδύνατη εξαιτίας της βαριάς και μόνιμης ρήξης της σχέσης των διαδίκων γονέων, που δεν τους επιτρέπει να έχουν ούτε τη στοιχειώδη γονική συνεργασία για το συμφέρον του ανήλικου τέκνου τους. Όπως πιθανολογήθηκε, οι σχέσεις των διαδίκων έχουν πλήρως αποδομηθεί και όταν αυτές υπάρχουν εξακολουθούν να είναι τεταμένες με αποτέλεσμα να αδυνατούν να συναποφασίζουν απρόσκοπτα και νηφάλια για τα τρέχοντα θέματα της καθημερινότητας του τέκνου τους και δεν πρόκειται να συνεννοηθούν ή συνεργασθούν στο μέλλον προς το συμφέρον του παιδιού τους. (βλ. ΜονΠρΠατρ. 444/2019, ΤΝΠ ΔΣΑ, ΜονΠρΠειρ.1313/2019, ΤΝΠ ΔΣΑ, ΜονΠρΘεσ. 3250/2018, ΤΝΠ ΔΣΑ). Εξάλλου, για τους ανωτέρω λόγους, η άσκηση της συνεπιμέλειας του ανηλίκου και από τους δύο γονείς του δεν κρίνεται ως συμφέρουσα για τον ανήλικο, καθόσον είναι δεδομένο ότι οι διάδικοι δεν είναι δυνατό να διατηρούν κάποια επικοινωνία ώστε να μπορούν να συνεννοούνται στοιχειωδώς για οποιοδήποτε θέμα αφορά το τέκνο τους, κατάσταση η οποία θα οδηγούσε σε μια επί πλέον αφορμή για επίταση της μεταξύ των διαδίκων αντιπαλότητας, προς ζημία του ως άνω ανηλίκου τέκνου τους. Η από κοινού άσκηση της επιμέλειας των τέκνων σημαίνει συναπόφαση και σύμπραξη των γονέων, ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και προϋποθέτει αρμονικές σχέσεις, σύμπνοια, συνυπευθυνότητα, συνδιαχείριση όλων των δυσκολιών και των προβλημάτων του παιδιού, βραχυπρόθεσμες και μεσοπρόθεσμες δεσμεύσεις και γενικώς διαρκή, ακόμη και πολυετή, και προπάντων πραγματική συνεργασία μεταξύ των εν διαστάσει διαδίκων συζύγων, ως προς τον τρόπο ανατροφής και διαπαιδαγώγησής του παιδιού τους κατά τρόπο παραγωγικό, γεγονός που δεν συντρέχει στην προκειμένη περίπτωση, τουλάχιστον επί του παρόντος (βλ. ΜΕφΘεσ 1420/2020 ΕφΑΔ ΚΠόλΔ 2021, σελ. 475). Ούτε όμως η κατανομή της επιμέλειας ανά αντικείμενα ή χρονικά διαστήματα μεταξύ των γονέων διαδίκων είναι προς το βέλτιστο συμφέρον του ανηλίκου, και θα τον εκθέσει στη συγκεκριμένη περίπτωση σε γονεϊκές επιλογές εκ διαμέτρου διαφορετικές, αφού οι πολύ κακές σχέσεις μεταξύ των διαδίκων γονέων του αποκλείουν, όπως προαναφέρθηκε, εκ των προτέρων την αναγκαία μεταξύ τους συνεννόηση ακόμη και στα στοιχειώδη ζητήματα. Ειδικότερα, η χρονικά εναλλασσόμενη άσκηση της επιμέλειας του προσώπου του ανηλίκου, που αποτελεί μια μορφή αποκλειστικής επιμέλειας από τον καθένα γονέα στα αντίστοιχα χρονικά διαστήματα που το παιδί θα διαμένει μαζί του, με την επιφύλαξη βεβαίως του άρθρου 1519 ΑΚ, παρίσταται εν προκειμένω αδύνατη λόγω της διαφορετικής χώρας κατοικίας των γονέων. Επομένως, το Δικαστήριο θα πρέπει να προβεί σε άλλη ρύθμιση της γονικής μέριμνας, κατ’ άρθρο 1514 παρ. 2 εδ. τελ. ΑΚ, που αποκλίνει από την από κοινού άσκηση, με βάση την 1514 παρ. 3 ΑΚ. Έτσι, μέχρι οι διάδικοι να κατορθώσουν να συνεργαστούν στενά και αποτελεσματικά (επί σειρά ετών) για την άσκηση της από κοινού επιμέλειας του ανηλίκου τέκνου τους, προς το συμφέρον του τελευταίου το Δικαστήριο με αποκλειστικό γνώμονα το βέλτιστο συμφέρον του ανηλίκου, με βάση τις παραπάνω παραδοχές και αφού συνεκτιμηθεί το φύλο του, η ηλικία του (10 ετών περίπου κατά το χρόνο συζήτησης των ένδικων αιτήσεων), οι προσωπικές ιδιότητες των διαδίκων γονέων και ιδίως η ωριμότητα, η συγκρότηση, η δυνατότητα επικοινωνίας και συναισθηματικής έκφρασης με τον ανήλικο, η κατάσταση της υγείας τους, ο ελεύθερος χρόνος για αυτοπρόσωπη άσκηση της γονικής μέριμνας και επιμέλεια του ανηλίκου, τις σχολικές ανάγκες και τις λοιπές παραμέτρους της καθημερινότητάς του, την προηγούμενη συμπεριφορά του κάθε διάδικου προς το τέκνο του, την ενασχόληση που είχε ο καθένας μαζί του και οι φροντίδες που του παρείχε ο καθένας, το διαθέσιμο χρόνο του καθενός και τη διάθεση του για την ενασχόλησή του με το παιδί, κρίνει ότι πρέπει να προβεί σε λειτουργική κατανομή της γονικής μέριμνας με την ανάθεση προσωρινά της επιμέλειας του προσώπου του ανηλίκου αποκλειστικά στην αιτούσα μητέρα του καθόσον μόνο με το τρόπο αυτό προάγεται το βέλτιστο συμφέρον του συγκεκριμένου παιδιού. Συναφώς πρέπει ως τόπος διαμονής του ανηλίκου αφενός να καθορισθεί η κατοικία της αιτούσας αφετέρου να της επιτραπεί να τον μεταβάλει από το ……… Σερρών στο ……… της Γερμανίας. Πρέπει να σημειωθεί ότι η εκ νέου μετοίκηση του ανηλίκου στην Γερμανία, παρά την όποια αποξένωση έχει εν τω μεταξύ επέλθει με την αιτούσα μητέρα του, κρίνεται προς το συμφέρον του. Και τούτο διότι, ο ανήλικος έχει περάσει το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στην Γερμανία, ομιλεί άπταιστα την γερμανική γλώσσα και είναι εξοικειωμένος με το εκεί εκπαιδευτικό σύστημα, με αποτέλεσμα η προσαρμογή του να μην παρίσταται ιδιαιτέρως δυσχερής. Παράλληλα, πιθανολογήθηκε ότι θα απολαμβάνει πληρέστερες φροντίδες κατά την καθημερινότητά του από την αιτούσα μητέρα του, η οποία εργάζεται σε κατάστημα εστίασης από ώρα 11.00 π.μ. έως ώρα 16.00 μ.μ., με αποτέλεσμα αυτή να είναι σε θέση να επιμελείται την προετοιμασία του ανηλίκου πριν την αναχώρησή του για το σχολείο. Επιπρόσθετα, στην φροντίδα του ανηλίκου δύνανται να συνεπικουρούν και οι ετεροθαλείς αδελφές του ……… και ………, με τις οποίες ο ανήλικος διατηρούσε άριστες σχέσεις, όπως συνομολογείται και από τον καθ’ ου, δεδομένης της ηλικίας τους, ήτοι 18 και 17 ετών, αντίστοιχα. Αντίθετα, ουδόλως πιθανολογήθηκε ότι ο καθ’ ου διαθέτει σταθερό υποστηρικτικό περιβάλλον για τις καθημερινές φροντίδες του ανηλίκου. Ειδικότερα, ο καθ’ ου λόγω της εργασίας του αναχωρεί περί ώρα 6.30 π.μ., με αποτέλεσμα να μην είναι σε θέση να επιμελείται την προετοιμασία του ανηλίκου πριν την αναχώρησή του για το σχολείο. Τον ρόλο αυτό, κατά τους ισχυρισμούς του, έχει αναλάβει ένας εξάδελφός του, που διαμένει σε παρακείμενη οικία, για την καταλληλότητα του οποίου και κυρίως την δυνατότητα αυτού να συνεπικουρεί τον καθ’ ου καθημερινά κανένα αποδεικτικό στοιχείο δεν προσκομίστηκε. Με βάση τα ανωτέρω, με αποκλειστικό γνώμονα το βέλτιστο συμφέρον του ως άνω ανηλίκου τέκνου των ενηλίκων διαδίκων, όπως το καθορίζουν οι βιοτικές και ψυχικές ανάγκες του, στο οποίο το Δικαστήριο αποβλέπει (άρθρο 1511 ΑΚ), το Δικαστήριο κρίνει ότι η επιμέλεια του προσώπου του πρέπει να ανατεθεί αποκλειστικά στη μητέρα του (με εξαίρεση τα σημαντικά ζητήματα, τα οποία κατ’ άρθρο 1519 ΑΚ, παραμένουν στον πυρήνα της γονικής μέριμνας, και για τα οποία εξακολουθεί να υπάρχει η υποχρέωση συναπόφασης των διαδίκων), χωρίς να επιδρά αυτοτελώς στη λήψη της απόφασης του Δικαστηρίου κανένας από τους διαφορετικούς παράγοντες, που συνοδεύουν το πρόσωπο κάθε γονέα, όπως είναι το φύλο, η κοινωνική προέλευση, η περιουσιακή του κατάσταση (ΑΠ 1027/2010, ΑΠ 414/2010 ΤΝΠ Νόμος). Άλλωστε, πιθανολογήθηκε ότι η αιτούσα μητέρα του ανήλικου ………, από την διάσπαση της συμβίωσης των διαδίκων-συζύγων έως την 23-1-2023, είχε την αποκλειστική ευθύνη για την ανατροφή και επιμέλεια του προσώπου του, ασκούσε δε, σύμφωνα με την κατάθεση της μάρτυρος, το παραπάνω γονεϊκό λειτουργικό καθήκον με επάρκεια. Επιπρόσθετα, η αιτούσα τρέφει αισθήματα αγάπης προς το ανήλικο τέκνο της επιδεικνύοντας αμέριστο ενδιαφέρον προς αυτό, είναι δε ικανή και άξια να το διαπαιδαγωγήσει με ηθικές αρχές, συμβάλλοντας θετικά στην ομαλή ψυχοσωματική και πνευματική του ανάπτυξη, καθώς και στην κοινωνική του καταξίωση. Σε κάθε περίπτωση, όμως, οι διάδικοι διατηρούν την από κοινού άσκηση των λοιπών λειτουργιών της γονικής μέριμνας του τέκνου τους των σχετικών με τη διοίκηση της περιουσίας και της εκπροσώπησής του αναφορικά με κάθε κρίσιμο ζήτημα που ήθελε προκύψει προκειμένου να διασφαλιστεί η ενεργή συμμετοχή τους στην ανατροφή του. Και τούτο αφενός για να αποφευχθεί η πλήρης αποξένωση του ανηλίκου από την πατρική μέριμνα αφετέρου για να δοθεί η ευκαιρία στον καθ’ ου να συμμετέχει στις σημαντικές αποφάσεις της ζωής του. Εξάλλου, ο κίνδυνος για αποξένωση του ανηλίκου από τον πατέρα του είναι μειωμένος ενόψει της υποχρεωτικής συναπόφασης των γονέων του σε σημαντικά ζητήματα σύμφωνα με το άρθρο 1519 ΑΚ., ο ίδιος δε διατηρεί το αυτονόητο δικαίωμα της επικοινωνίας με το ανήλικο τέκνο του, η οποία είναι επιβεβλημένη για την ομαλή ανάπτυξη της προσωπικότητάς του. Πρέπει, δε, να επισημανθεί ότι η τυχόν παράλειψη της παραπάνω υποχρέωσης από την πλευρά της μητέρας ή η τυχόν καλλιέργεια αρνητικών συναισθημάτων, ικανών να οδηγήσουν στην άρνηση της επικοινωνίας από τον ανήλικο, αποτελεί κακή άσκηση της γονικής μέριμνας και μπορεί να επιφέρει τις προβλεπόμενες στη διάταξη του άρθρου 1532 ΑΚ συνέπειες, ομοίως, δε, και η υπαίτια παράλειψη της επικοινωνίας από τον πατέρα, καθόσον η επικοινωνία του τέκνου με τον γονέα που δεν διαμένει, είναι καθοριστικής σημασίας για τη θεμελίωση ψυχικών και συναισθηματικών δεσμών του παιδιού με το γονέα αυτό, οι οποίοι και θα το βοηθήσουν στην ισορροπημένη ψυχολογική του ανάπτυξη. Εξάλλου η επ’ ευκαιρία της επικοινωνίας επαφή των διαδίκων επιβάλλεται να οδηγήσει σε συνεννόηση και μείωση της υπάρχουσας αντιπαλότητάς τους και όχι σε περαιτέρω εντάσεις μεταξύ τους ή χρησιμοποίηση του ανηλίκου ως οργάνου για την άσκηση πιέσεων και ικανοποίηση εκδικητικών διαθέσεων, γεγονός που θα ήταν τραυματικό για την ευαίσθητη ψυχοσύνθεσή του σε αυτήν την περίοδο της ζωής του. Παράλληλα οι ίδιοι πρέπει να διαμορφώσουν τις διαπροσωπικές τους σχέσεις με αποκλειστικό γνώμονα το συμφέρον του ανηλίκου τέκνου τους, παραγκωνίζοντας κάθε προσωπική τους διαφορά, να επιδείξουν αυξημένη υπευθυνότητα και ευαισθητοποίηση, ώστε να επικρατήσει το απαραίτητο κλίμα γαλήνης και ηρεμίας στις σχέσεις μεταξύ των διαδίκων, σταθερότητας και ασφάλειας, που είναι αναγκαίο για την ομαλή και απρόσκοπτη εξέλιξη της προσωπικότητας του τέκνου. Κατόπιν τούτων και δεδομένου ότι συντρέχει επείγουσα περίπτωση, πρέπει να γίνει δεκτή η υπό στοιχείο α’ αίτηση ως βάσιμη και από ουσιαστική άποψη, κατά το αίτημά της που αφορά στην προσωρινή ανάθεση στην μητέρα της αποκλειστικής επιμέλειας του προσώπου του ανηλίκου τέκνου της και του καθορισμού του τόπου διαμονής του. Άλλωστε, η ανάθεση της προσωρινής άσκησης της επιμέλειας του προσώπου του ανηλίκου στην αιτούσα παρίσταται επιτακτική λόγω επικείμενου κινδύνου πλήρους αποξένωσής του από αυτήν προϊόντος του χρόνου, δεδομένων των ήδη εκπεφρασμένων από τον ανήλικο αρνητικών συναισθημάτων προς αυτήν, κυρίως κατόπιν υποβολής του καθ’ ου. Αντίθετα, η κρινόμενη υπό στοιχείο β’ αίτηση του πατέρα πρέπει να απορριφθεί ως προς το αυτό αίτημα, ελλείψει επικείμενου κινδύνου και ανάγκης κρίσης της υπόθεσης με τις εγγυήσεις της ειδικής διαδικασίας ώστε να εξεταστεί εκ νέου και πληρέστερα η δυνατότητα ανταπόκρισης της αιτούσας στα γονεϊκά της καθήκοντα και κυρίως η αληθινή βούληση του ανηλίκου καθόσον κατά το παρόν στάδιο διαφαίνεται επιρροή του καθ’ ου και υποβολή της δικής του βούλησης. Περαιτέρω, πιθανολογήθηκε ότι το ανήλικο τέκνο των διαδίκων, για λογαριασμό του οποίου ζητεί διατροφή η αιτούσα, δεν έχει εισοδήματα από περιουσία ούτε από οποιαδήποτε άλλη πηγή, ενώ λόγω της ηλικίας του και των μαθητικών του υποχρεώσεων δεν είναι ασφαλώς σε θέση να εργασθεί. Έτσι, δεν μπορεί να διαθρέψει τον εαυτό του και δικαιούται να λαμβάνει διατροφή σε χρήμα από τους υπόχρεους γονείς του, οι οποίοι ενέχονται ανάλογα με τις οικονομικές τους δυνάμεις, όπως θα εκτεθούν κατωτέρω, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 1486 παρ. 2 και 1489 παρ. 2 ΑΚ. Άλλωστε, οι ενήλικοι διάδικοι και γονείς δεν έχουν καταφέρει να ρυθμίσουν αυτόνομα το ζήτημα της διατροφής του ανηλίκου τέκνου τους οπότε ανακύπτει ζήτημα επέμβασης του δικαστηρίου αναφορικά με τα ανωτέρω ζητήματα. Εξάλλου, ο καθ’ ου εργάζεται στην εταιρεία ………………., οι δε αποδοχές του, σύμφωνα με την κατάθεση του ίδιου ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου αλλά και τα διδάγματα της κοινής πείρας, δεν υπολείπονται του ποσού των 900,00 ευρώ μηνιαίως. Διαμένει δε σε οικία που βρίσκεται στο ……… Σερρών, ιδιοκτησίας της οικογένειάς του, για την οποία δεν καταβάλει μίσθωμα. Επιβαρύνεται, όμως, με τα εν γένει λειτουργικά έξοδα της κατοικίας αυτής (ηλεκτρικό ρεύμα, θέρμανση, ύδρευση κ.λπ.) κατά το μέρος που αναλογούν τόσο στον ίδιο όσο και στο ανήλικο τέκνο του, που διαμένει μαζί του από τον Ιανουάριο του 2023. Άλλη περιουσία ή εισοδήματα από οποιαδήποτε πηγή δεν πιθανολογήθηκε ότι έχει ή δύναται να έχει ο καθ’ ου, ενώ είναι υγιής και δεν βαρύνεται με άλλες ιδιαίτερες δαπάνες, πλην των συνήθων για τη διατροφή και συντήρησή του. Από την άλλη πλευρά, η αιτούσα εργάζεται με σύμβαση εργασίας μερικής απασχόλησης σε κατάστημα εστίασης στο ……… της Γερμανίας, οι δε μηνιαίες αποδοχές της, σύμφωνα με την κατάθεση της μάρτυρος, ανέρχονται στο ποσό των 550,00 ευρώ. Διαμένει με τις κόρες της, ……… και ………, σε μισθωμένη οικία, εμβαδού 85,00 τ.μ., επί της οδού ………, αρ. .., στο ………, το μίσθωμα της οποίας επιδοτείται στο σύνολό του σύνολό του από το γερμανικό κράτος. Επιβαρύνεται, όμως, με τα εν γένει λειτουργικά έξοδα της κατοικίας αυτής (ηλεκτρικό ρεύμα, θέρμανση, ύδρευση κ.λπ.) κατά το μέρος που αναλογούν τόσο στην ίδια όσο και στα τέκνα της. Επιπρόσθετα, πιθανολογήθηκε ότι αμφότερες οι κόρες της αιτούσας λαμβάνουν μηνιαίο επίδομα ύψους 250,00 ευρώ έκαστη. Επίσης, δυνάμει της παρούσας απόφασης πρόκειται να ασκήσει την γονική μέριμνα του ………, να επιμελείται για την ανατροφή του και να προσφέρει σε αυτόν τις κάθε είδους εξυπηρετήσεις και φροντίδες, που κατά τα διδάγματα της κοινής πείρας συνδέονται με τη συνοίκηση και είναι αποτιμητές σε χρήμα. Οι προσωπικές αυτές υπηρεσίες αποτιμώνται μηνιαίως στο ποσό των 120,00 ευρώ. Άλλη περιουσία ή εισοδήματα από οποιαδήποτε πηγή δεν πιθανολογήθηκε ότι έχει ή δύναται να έχει η αιτούσα και δεν βαρύνεται με άλλες ιδιαίτερες δαπάνες πλην των διατροφικών υποχρεώσεων προς τις κόρες της καθώς και των συνήθων για διατροφή και συντήρησή της. Εξάλλου, πιθανολογήθηκε ότι το ανήλικο τέκνο των διαδίκων, ………, ηλικίας 10 ετών περίπου κατά τον χρόνο συζήτησης των ένδικων αιτήσεων, κατά το σχολικό έτος 2023-2024 ήταν μαθητής της Γ’ Δημοτικού. Πέραν των σχολικών του υποχρεώσεων, ο ανήλικος πιθανολογήθηκε ότι πρόκειται να παρακολουθεί φροντιστηριακά μαθήματα αγγλικών, γερμανικών καθώς και ενισχυτική διδασκαλία για το μάθημα των μαθηματικών έναντι του ποσού των 40,00 ευρώ μηνιαίως. Προσέτι, ο ανήλικος θα διαμένει, όπως προαναφέρθηκε, στην οικία της αιτούσας, η οποία θα τον φροντίζει και θα τον περιποιείται και επομένως θα βαρύνεται με τις αναλογούσες στον ίδιο λειτουργικές δαπάνες ηλεκτρισμού, θέρμανσης, ύδρευσης κλπ. της ανωτέρω κατοικίας. Οι λοιπές ανάγκες συντήρησής του, δηλαδή για τροφή, ένδυση, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, καθ’ ο μέρος δεν καλύπτονται από το δημόσιο ασφαλιστικό φορέα των γονέων του, εκπαίδευση και ψυχαγωγία είναι οι συνήθεις που απαιτούνται για ανήλικα τέκνα της ιδίας με αυτόν ηλικίας και της αυτής, από άποψης οικονομικών δυνατοτήτων των γονέων του, κατάστασης. Από τα παραπάνω πραγματικά περιστατικά που πιθανολογήθηκαν, το Δικαστήριο κρίνει, ότι, ενόψει των συνθηκών της ζωής του ανηλίκου, όπως αυτές προσδιορίζονται από την ηλικία του, την κατάσταση της υγείας του και από τις συνθήκες διαβίωσης και τις δυνάμεις των γονέων της, κατά τα προδιαλαμβανόμενα, η απαιτούμενη ανάλογη με τις ανάγκες του προσωρινή διατροφή ανέρχεται κατά μήνα στο ποσό των 300,00 ευρώ. Από το συνολικό αυτό ποσό ο καθ’ ου πατέρας του, λαμβανομένου υπόψη ότι με την υπό στοιχείο α’ αίτηση επιδιώκεται μόνο η επιδίκαση ποσού που αντιστοιχεί στην προς συνεισφορά υποχρέωση του καθ’ ου στην ανάλογη διατροφή του τέκνου του και όχι το προσδιοριζόμενο από τις ανάγκες του συνολικό ποσό διατροφής του, κρίνεται ότι ο τελευταίος είναι σε θέση, με βάση την προαναφερθείσα οικονομική του δυνατότητα, να καλύψει ποσό των 150,00 ευρώ μηνιαίως, ενώ το υπόλοιπο αναγκαίο για τη διατροφή του ποσό καλύπτει η μητέρα του με τις εξυπηρετήσεις και παροχές σε είδος που κατά τα διδάγματα της κοινής πείρας συνδέονται με τη συνοίκησή του, καθώς και με εισόδημα από την εργασία της. Ενόψει των ανωτέρω, η κρινόμενη υπό στοιχείο α’ αίτηση πρέπει να γίνει να γίνει εν μέρει δεκτή ως ουσία βάσιμη και να υποχρεωθεί ο καθ’ ου να καταβάλει, ως προσωρινή μηνιαία διατροφή κατά το λόγο της συμμετοχής του, το ως άνω προσδιορισθέν ποσό εντός των πέντε πρώτων ημερών εκάστου μήνα, από την επίδοση της αίτησης και με το νόμιμο τόκο από τότε που κάθε δόση καταστεί ληξιπρόθεσμη. Σημειώνεται ότι το υποβληθέν με δήλωση των πληρεξουσίων δικηγόρων των διαδίκων στο ακροατήριο του Δικαστηρίου αίτημα για επίδειξη των συμβάσεων εργασίας, εντύπων Ε4, πράξεων διοικητικού προσδιορισμού φόρου ετών 2022 και 2023, αποδείξεων μισθοδοσίας, συμβάσεων εργασίας ενός εκάστου, κρίνεται απορριπτέο καθώς το Δικαστήριο κρίνει επαρκή για τον σχηματισμό της δικανικής του πεποίθησης τα προσκομισθέντα από τους διαδίκους αποδεικτικά μέσα. Για τον ίδιο λόγο απορριπτέο κρίνεται και το υποβληθέν με δήλωση της πληρεξουσίου δικηγόρου της αιτούσας αίτημα περί διενέργειας έρευνας από την αρμόδια κοινωνική υπηρεσία.
Κατόπιν τούτων, πρέπει η κρινόμενη υπό στοιχείο α’ αίτηση να γίνει δεκτή ως προς το αίτημα ανάθεσης της επιμέλειας του ανηλίκου τέκνου των διαδίκων στην αιτούσα καθώς και του καθορισμού του τόπου διαμονής του, με την ταυτόχρονη καταδίκη του καθ’ ου σε απόδοση του ανηλίκου και της απειλής σε βάρος του χρηματικής ποινής διακοσίων (200,00) ευρώ και προσωπικής κράτησης δέκα (10) ημερών. Προκειμένου δε για την οριστική διευθέτηση της διαφοράς και κυρίως για να εξεταστεί εκ νέου και πληρέστερα η δυνατότητα ανταπόκρισης της αιτούσας στα γονεϊκά της καθήκοντα και κυρίως η αληθινή βούληση του ανηλίκου το Δικαστήριο τάσσει προθεσμία πενήντα ημερών από τη δημοσίευση της παρούσας, κατ’ άρθρο 693 παρ. 1 ΚΠολΔ, για την άσκηση τακτικής αγωγής για τα ζητήματα αυτά. Πρέπει, επίσης, η υπό στοιχείο α’ αίτηση, ως προς το αίτημα της διατροφής, να γίνει εν μέρει δεκτή ως ουσία βάσιμη και να υποχρεωθεί ο καθ’ ου να καταβάλει, ως προσωρινή μηνιαία διατροφή κατά το λόγο της συμμετοχής του, το ποσό των εκατόν πενήντα (150,00) ευρώ εντός των πέντε πρώτων ημερών εκάστου μήνα, από την επίδοση της αίτησης και με το νόμιμο τόκο από τότε που κάθε δόση καταστεί ληξιπρόθεσμη. Περαιτέρω, η κρινόμενη υπό στοιχείο β’ αίτηση πρέπει να απορριφθεί στο σύνολό της. Τέλος, ο καθ’ ου της υπό στοιχείο α’ αίτησης – αιτών της υπό στοιχείο β’ αίτησης πρέπει να καταδικασθεί στη δικαστική δαπάνη της αιτούσας λόγω της ήττας του (άρθρα 176 και 191 παρ. 2 ΚΠολΔ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΣΥΝΕΚΔΙΚΑΖΕΙ αντιμωλία των διαδίκων τις με αριθμό κατάθεσης …/ΑΣΦ./06-06-2024 υπό στοιχείο α’ και με αριθμό κατάθεσης υπό στοιχείο β’ …/ΑΣΦ./07-06-2024 αιτήσεις.
ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ ό,τι κρίθηκε απορριπτέο στην υπό στοιχείο α’ αίτηση.
ΔΕΧΕΤΑΙ κατά τα λοιπά την υπό στοιχείο α’ αίτηση.
ΑΝΑΘΕΤΕΙ προσωρινά την αποκλειστική άσκηση της επιμέλειας του προσώπου του ανηλίκου τέκνου των διαδίκων, ………, στην αιτούσα της υπό στοιχείο α’ αίτησης μητέρα του.
ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ τον καθ’ ου της υπό στοιχείο α’ αίτησης στην απόδοση του παραπάνω ανηλίκου στην αιτούσα.
ΑΠΕΙΛΕΙ τον καθ’ ου της υπό στοιχείο α’ αίτησης με χρηματική ποινή διακοσίων (200,00) ευρώ και προσωπική κράτηση δέκα (10) ημερών για κάθε
παράβαση της αμέσως προηγούμενης διάταξης.
ΚΑΘΟΡΙΖΕΙ προσωρινά ως τόπο διαμονής του ανηλίκου τέκνου των
διαδίκων, …………, τον τόπο κατοικίας της αιτούσας της υπό στοιχείο α’
αίτησης.
ΕΠΙΤΡΕΠΕΙ προσωρινά στην αιτούσα της υπό στοιχείο α’ αίτησης να
μεταβάλει τον τόπο κατοικίας του ανηλίκου από το ………… Σερρών στο ………. Γερμανίας, με την παράλληλη υποχρέωση του καθ’ ου να παραδώσει στην αιτούσα όλα τα προσωπικά έγγραφα και δη το διαβατήριο του ανηλίκου.
ΤΑΣΣΕΙ προθεσμία πενήντα (50) ημερών από τη δημοσίευση της παρούσας για την άσκηση τακτικής αγωγής.
ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ προσωρινά τον καθ’ ου της υπό στοιχείο α’ αίτησης να καταβάλλει, προκαταβολικώς εντός των πέντε πρώτων ημερών κάθε μήνα στην αιτούσα και υπό την ιδιότητά της ως ασκούσα την επιμέλεια του προσώπου του ανηλίκου τέκνου τους, …………, και για λογαριασμό του, το ποσό των εκατόν πενήντα (150,00) ευρώ, από την επομένη της επίδοσης της αίτησης, ως συνεισφορά για την τακτική μηνιαία διατροφή της, το ανωτέρω δε ποσό με τον νόμιμο τόκο από την καθυστέρηση πληρωμής κάθε μηνιαίας δόσης μέχρι την πλήρη εξόφληση.
ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ την υπό στοιχείο β’ αίτηση.
ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ τον καθ’ ου η υπό στοιχείο α’ αίτηση – αιτούντα της υπό στοιχείο β’ αίτησης στην δικαστική δαπάνη της αιτούσας της υπό στοιχείο α’ αίτησης – καθ’ ης της υπό στοιχείο β’ αίτησης, την οποία καθορίζει στο ποσό των τετρακοσίων (400,00) ευρώ.
ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στο ακροατήριό του στις Σέρρες την 31η Ιουλίου 2024, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων δικηγόρων τους, παρουσία της Γραμματέα Ευστρατίας Παπαδοπούλου.
Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
(για τη δημοσίευση)