Μ.Πρ.Αθ. 2435/2020 (ασφαλιστικά)
ΕΡΜΗΝΕΙΑ 1489 Α.Κ. – Βάσει της νέας διατάξεως, εάν δεν υπάρχουν κατιόντες, υπόχρεοι για διατροφή κατά σειρά είναι οι γονείς του δικαιούχου. Εφόσον δεν υπάρχουν γονείς, βαρύνονται με υποχρέωση διατροφής οι πάπποι και οι μάμμαι από πατρική ή μητρική γραμμή και εν συνεχεία οι προπάπποι και οι προμμάμμαι από πατρική και μητρική γραμμή.
Η υποχρέωσή τους είναι κατ’ ίσα μέρη, αν πρόκειται για περισσότερους υπόχρεους στον ίδιο βαθμό, αδιάφορα αν πρόκειται για πατρική ή μητρική γραμμή. Δεν ασκεί επιρροή το γεγονός ότι ο ένας εξ αυτών είναι πιο εύπορος από τον άλλο. Δεν αποκλείεται, επί περισσοτέρων υποχρέων κατ’ ίσα μέρη, ο ένας να εκπληρώνει την υποχρέωση σε είδος, δηλαδή να προσφέρει και τροφή και ο άλλος να παρέχει τη διατροφή σε χρήμα. Οι περισσότεροι υπόχρεοι συνδέονται με το δεσμό της ομοδικίας και είναι δυνατό να εναχθούν με το ίδιο δικόγραφο (άρθρο 74 Επ. ΚΠολΔ). Το γεγονός ότι οι περισσότεροι υπόχρεοι ευθύνονται κατ’ ίσα μέρη και είναι ο ένας εύπορος και ο άλλος λιγότερο εύπορος δεν αποκλείει, την προβολή της ενστάσεως ιδίας διακινδυνεύσεως, εφόσον συντρέχουν οι προϋποθέσεις του άρθρου 1487 εδ. α’ ΑΚ. Απαιτείται να προβάλλονται οι όροι του άρθρου και να αποδεικνύεται.
ΕΡΜΗΝΕΙΑ 1490 Α.Κ. – Η διάταξη του άρθρου 1490 ΑΚ εφαρμόζεται όχι μόνο όταν όσοι ανήκουν στον προηγούμενο βαθμό και είναι υπόχρεοι δεν έχουν οικονομική δυνατότητα να παράσχουν διατροφή στο σύνολο ή μερικώς, αλλά και όταν αποδεικνύεται ότι και εκ της ίδιας γραμμής μόνο ο ένας ή μερικοί έχουν οικονομική δυνατότητα, ο δε άλλος ή ενδεχόμενα οι περισσότεροι είναι άποροι ή βρίσκονται σε οικονομική αδυναμία να καταβάλουν διατροφή είναι όμως παραδεκτή η επικουρική εναγωγή των κατά δεύτερο λόγο ευθυνόμενων προσώπων, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 219 ΚΠολΔ. Καταρχήν θα προσδιορισθεί ο κατά νόμο υπόχρεος. Εφόσον, εξ αρχής, είναι βέβαιο ότι ο κατά πρώτο λόγο υπόχρεος δεν έχει οικονομική δυνατότητα, είναι επιτρεπτό να εγερθεί αγωγή απευθείας κατά του σε δεύτερο βαθμό ευθυνόμενο, αφού κατά την εκδίκαση της αγωγής θα κριθεί ότι ο αρχικός υπόχρεος δεν μπορεί να καταβάλει διατροφή. Εξάλλου, ο δικαιούχος της διατροφής, όταν διαπιστώσει ότι δεν μπορεί να στραφεί κατά του υποχρέου κατά πρώτο λόγο, συνεπεία πραγματικών ή νομικών λόγων, έχει το δικαίωμα να στραφεί κατά του ευθυνομένου κατά δεύτερο λόγο. Η ευθύνη του τελευταίου ανακύπτει όταν ο σκοπός διατροφής του δικαιούχου δεν εκπληρώνεται, για λόγους πραγματικής ή νομικής αδυναμίας. Πραγματικοί λόγοι αδυναμίας είναι η διανομή στην αλλοδαπή, το άγνωστο της διαμονής του υποχρέου, η συνεχής μεταβολή του τόπου κατοικίας του, ο αποκλεισμός ή αιχμαλωσία του, η έλλειψη ή απόκρυψη περιουσίας, ενώ νομικοί λόγοι είναι η επιβάρυνση της περιουσίας με εμπράγματα βάρη που προηγούνται σε τάξη από την αξίωση διατροφής, ή οποιοδήποτε νομικό κώλυμα λήψης κατ’ αυτού αναγκαστικών μέτρων, χωρίς να αρκεί απλή δυσχέρεια.
ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΑ ΜΕΤΡΑ ΚΑΤΑ ΠΑΠΠΟΥ – ΓΙΑΓΙΑΣ ΥΠΕΡ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ ΕΓΓΟΝΟΥ (ο πατέρας ισχυρίζεται ανεργία και οικονομική ανέχεια)
Εφ’ όσον, ο πατέρας του ανηλίκου και αρχικός υπόχρεος σε διατροφή του τελευταίου δεν καταβάλει από κακοβουλία κανένα ποσό για την ανωτέρω αιτία και πιθανολογήθηκε ότι είναι αδύνατη η δικαστική επιδίωξη της επίδικης απαίτησης του ανηλίκου σε βάρος του στην ημεδαπή, οι καθ’ ων ως ανιόντες – γονείς του αρχικού υποχρέου, ….. έχουν υποχρέωση ύστερα από αυτόν να συνεισφέρουν στη διατροφή του ανωτέρω ανηλίκου – εγγονιού τους.
Πηγή: Νομοπαίδεια