Με την υπ’ αρ. 221/2017 απόφασή του ο Άρειος Πάγος (ΣΤ’ Ποινικό Τμήμα) αναίρεσε απορριπτική απόφαση Τριμελούς Πλημμελειοδικείου επί εφέσεως ως εκπρόθεσμη, με την οποία ο αναιρεσείων ισχυρίστηκε ότι αγνοούσε την έκδοση της εκκαλούμενης απόφασης, που επιδόθηκε με θυροκόλληση στη διεύθυνση της εταιρείας του και ότι η επίδοση αυτής είναι άκυρη, επειδή ο εκκαλών δεν αναζητήθηκε στη γνωστή διεύθυνση της κατοικίας του και επειδή στην έκθεση επίδοσης δεν αναφερόταν ούτε ότι αναζητήθηκε σύνοικος ή θυρωρός για την επίδοση σ’ αυτόν της απόφασης, ούτε σημειωνόταν το ονοματεπώνυμο, το επάγγελμα και η διεύθυνση κατοικίας του μάρτυρα που προσλήφθηκε για τη διενέργεια της επίδοσης.
Επίσης ισχυρίστηκε ότι, σε κάθε περίπτωση, δεν ενημερώθηκε από κανέναν ένοικο της πολυκατοικίας, για την επίδοση της πρωτόδικης απόφασης.
Όπως αναφέρεται στην απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου η επίδοση, λόγω απουσίας του κατηγορουμένου – αναιρεσείοντος από τον τόπο της εργασίας του, έγινε με θυροκόλληση, χωρίς να αναγράφεται στο αποδεικτικό επίδοσης η διεύθυνση της κατοικίας του μάρτυρα, αλλά και «χωρίς να σημειώνεται στην έκθεση επίδοσης η υπογραφή αυτού, η οποία δεν μπορεί να αναπληρωθεί από τη μονογραφή που έχει τεθεί στην οικεία θέση (κάτω από την ένδειξη “ο κατά την θυροκόλληση μάρτυρας”), με συνέπεια να μην υπάρχει βεβαιότητα ως προς την ταυτότητα του μάρτυρα και ως προς τη σύννομη διενέργεια της επίδοσης με θυροκόλληση.»
Κατόπιν των ανωτέρω η επίδοση της εκκαλούμενης απόφασης του Μονομελούς Πλημμελειοδικείου, που εκδόθηκε ερήμην του αναιρεσείοντος, θεωρείται σαν να μην έγινε και δεν επήλθε η έναρξη της δεκαήμερης προθεσμίας για άσκηση έφεσης κατά της πρωτόδικης απόφασης, οπότε και εσφαλμένα απερρίφθη ως απαράδεκτη η ανωτέρω έφεση του αναιρεσείοντος.
Πηγή: ethemis.gr