ΜονΠρΚατερίνης 574/2019
Εκούσια δικαιοδοσία. Αφαίρεση μέρους της άσκησης της γονικής μέριμνας (επιμέλεια) ανηλίκων τέκνων από τον πατέρα λόγω ενδοοικογενειακής βίας σε βάρος τους και ανάθεση της επιμέλειας στη μητέρα. Διάκριση αφαίρεσης άσκησης γονικής μέριμνας από την αυτοδίκαιη παύση της γονικής μέριμνας.
Από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 1510 παρ. 1 και 1532 Α.Κ. συνάγεται ότι, σε περίπτωση που κάποιος από τους γονείς παραβαίνει τα επιβαλλόμενα από το λειτούργημα της γονικής μέριμνας καθήκοντα για την επιμέλεια του προσώπου του τέκνου ή τη διοίκηση της περιουσίας του ή ασκεί το λειτούργημα αυτό καταχρηστικά ή δεν είναι σε θέση να ανταποκριθεί σε αυτό, το Δικαστήριο μπορεί, μετά από αίτηση του άλλου γονέα, των πλησιεστέρων συγγενών του τέκνου, του εισαγγελέα ή και αυτεπάγγελτα, να διατάξει οποιοδήποτε πρόσφορο μέτρο, ιδίως δε, να αφαιρέσει από τον ένα γονέα την άσκηση της γονικής μέριμνας, ολικά ή μερικά και να την αναθέσει αποκλειστικά στον άλλον, ή αν συντρέχουν και στο πρόσωπο αυτού οι ως άνω προϋποθέσεις, να αναθέσει την επιμέλεια του τέκνου ολικά ή μερικά σε τρίτον ή να διορίσει επίτροπο.
Από τη δεύτερη ως άνω διάταξη προκύπτει με σαφήνεια ότι για την αφαίρεση, λόγω κακής άσκησης, της γονικής μέριμνας, που ενδιαφέρει τη δημόσια τάξη και το κοινωνικό συμφέρον, τίθενται διαζευκτικά οι παρακάτω προϋποθέσεις, ήτοι 1) παράβαση καθηκόντων που επιβάλει το λειτούργημα, 2) καταχρηστική άσκηση του λειτουργήματος ή 3) αδυναμία ανταπόκρισης σε αυτό. Όμως, απόλυτος εννοιολογικός διαχωρισμός των ως άνω περιπτώσεων κακής άσκησης της γονικής μέριμνας είναι ως επί το πλείστον ανέφικτος, αφού οι πιο πάνω περιπτώσεις αλληλοεπικαλύπτονται. Έτσι, η καταχρηστική άσκηση του λειτουργήματος αποτελεί ταυτόχρονα και παράβαση των καθηκόντων του γονέα, που από το λειτούργημα επιβάλλονται. Ειδικότερα, παράβαση των καθηκόντων του γονέα συνιστά η πλημμελής εκπλήρωση των καθηκόντων αυτών με μέτρο κρίσης το οικονομικό, κοινωνικό και πνευματικό επίπεδο αυτού. Καταχρηστική άσκηση του λειτουργήματος του γονέα συνιστά η άσκηση της επιμέλειας του προσώπου του τέκνου κατά τρόπο αντίθετο ή μη εναρμονιζόμενο προς το σκοπό του, με αποτέλεσμα να διακυβεύονται τα προσωπικά, συμφέροντα του τέκνου. Η καταχρηστική άσκηση του λειτουργήματος της γονικής μέριμνας είναι δυνατό να εκδηλωθεί με θετική ενέργεια, δηλαδή με πράξη ή με παράλειψη άσκησης των καθηκόντων του γονέα. Όμως, η κρίση για το αν συντρέχει κατάχρηση του δικαιώματος της γονικής μέριμνας θα πρέπει να στηριχθεί όχι σε μεμονωμένες πράξεις ή παραλείψεις του γονέα, αλλά σε μία εκτίμηση της συνολικής συμπεριφοράς του έναντι του τέκνου, εκτός αν μία μεμονωμένη πράξη ή παράλειψη είναι τόσο βαριά, ώστε να αρκεί για να στηρίξει γενική (αρνητική) κρίση. Έτσι, καταχρηστικά, κατά τα ανωτέρω, ασκείται η επιμέλεια τέκνου, αν ο έχων την επιμέλεια γονέας παραβαίνει τα καθήκοντά του εκ της επιμέλειας, με κίνδυνο να επιφέρει ως συνέπεια βλάβη στην ψυχική ή σωματική ανάπτυξη του τέκνου. Τέλος, αν η γονική μέριμνα ανήκει και στους δύο γονείς και αφαιρείται η άσκησή της από τον ένα, αυτή θα παραμένει μόνο στον άλλο γονέα, βάσει της αρχής του πλήρους δικαιώματος κάθε γονέα για την άσκησή της (Α.Π. 537/2012, 99/2014, 577/2014 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ).
Με την υπό κρίση αίτηση, ο Εισαγγελέας Πρωτοδικών Κατερίνης ζητά να αφαιρεθεί μερικά, ως προς το σκέλος της επιμέλειας, η άσκηση της γονικής μέριμνας των ανηλίκων Β. Σ. και Δ. Σ., ηλικίας 15 και ετών, αντίστοιχα, από τον καθ΄ ού πατέρα τους, λόγω κακής άσκησης της, κατά τα ειδικότερα εκτιθέμενα στην αίτηση και να ανατεθεί αυτή (η επιμέλεια) αποκλειστικά στην πρώτη ως άνω κλητευόμενη – μητέρα τους, Χ. Κ. και υπό την προϋπόθεση ότι η τελευταία θα φιλοξενηθεί μαζί με τα ανήλικα τέκνα της, στην κατοικία των γονέων της, στην Πιερία. Με αυτό το περιεχόμενο και αιτήματα, η αίτηση παραδεκτά φέρεται προς συζήτηση ενώπιον του παρόντος καθ΄ ύλη και κατά τόπο αρμόδιου Δικαστηρίου κατά την προκειμένη διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας (739, 740 παρ. 1, 747, 748 παρ. 1 Κ.Πολ.Δ, 1532 Α.Κ. και 121 ΕισΝΑΚ) και είναι νόμιμη, στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 1510, 1511 παρ. 2, 1518 και 1532 Α.Κ.
Πρέπει, επομένως να ερευνηθεί περαιτέρω και ως προς την ουσιαστική της βασιμότητα. Σημειώνεται, τέλος, ότι με την κρινόμενη αίτηση δεν ζητείται η κατά τη διάταξη του άρθρου 1533 Α.Κ. ανάθεση της άσκησης της γονικής μέριμνας σε τρίτο, πλην των γονέων, πρόσωπο, και για το λόγο αυτό δεν απαιτείται έκθεση της κοινωνικής υπηρεσίας (άρθρο 19 παρ. 4 ν. 2521/1997) και ότι η συζήτηση της κρινόμενης αίτησης διεξήχθη κεκλεισμένων των θυρών, για λόγους προστασίας των διαδίκων και κυρίως των ανήλικων τέκνων, ενόψει και της ηλικίας αυτών, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι κατά την εκδίκαση της υπόθεσης αναδεικνύονται και επιμέρους, άκρως προσωπικές πτυχές της οικογενειακής ζωής (άρθρα 93 παρ. 2 Συντάγματος, 114 και 741 Κ.Πολ.Δ).
Από όλα τα αποδεικτικά μέσα, τα οποία λαμβάνονται υπόψη στο πλαίσιο της αρχής της ελεύθερης απόδειξης και του ανακριτικού συστήματος που εφαρμόζεται στην παρούσα διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας και ειδικότερα, από τις χωρίς όρκο καταθέσεις του καθ΄ ού και της πρώτης κλητευόμενης, τις ένορκες καταθέσεις των μαρτύρων. Γ. Σ. και Α. Π., που εξετάστηκαν νόμιμα στο ακροατήριο κατά τη συζήτηση της υπόθεσης […], από όλα τα προσκομιζόμενα έγγραφα, αποδεικνύονται τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Ο Σ. Σ., κτηνοτρόφος και η Χ. Κ. απέκτησαν από το γάμο τους δύο τέκνα, τον Β. Σ. και το Δ. Σ., ηλικίας σήμερα περίπου 16 και 8 ετών, αντίστοιχα. Ο πατέρας των ανηλίκων προβαίνει σε αλόγιστη χρήση αλκοόλ, που τον καθιστά επιθετικό απέναντι στους οικείους του και προκαλεί διαπληκτισμούς στο ζευγάρι και στο οικογενειακό περιβάλλον των τέκνων. Περαιτέρω, το απόγευμα της 20ης Ιουνίου 2019 και ενώ βρισκόταν όλη η οικογένεια στο στάβλο των ζώων στην Πιερία, ο κατηγορούμενος, έχοντας προηγουμένως καταναλώσει αλκοόλ, χτύπησε με μία ξύλινη βέργα το νεότερο ανήλικο τέκνο του, Δ. Σ., στο αριστερό του χέρι με αποτέλεσμα να του προκαλέσει άλγος, ερυθρότητα και εκδορά. Ο τρόπος, δε, με τον οποίο τελέστηκε αυτή η σωματική κάκωση μπορούσε να προκαλέσει στον παθόντα βαριά σωματική βλάβη της υγείας του εξαιτίας του μέσου που χρησιμοποιήθηκε και κυρίως του ευαίσθητου του οργανισμού που επλήγη από το χτύπημα, καθώς η ανωτέρω πράξη έγινε σε βάρος ανηλίκου, ηλικίας τότε 7 ετών. Ειδικότερα, ο καθ΄ ού είχε τοποθετήσει τσίπουρο σε ένα τσίγκινο κύπελο και όταν ο παθών ανήλικος πήγε να δει τι έχει μέσα, το έριξε κάτω, οπότε ο καθ΄ ού τον χτύπησε με τη βέργα που κρατούσε για τα ζώα στο αριστερό του χέρι, προξενώντας του την ανωτέρω σωματική βλάβη. Για λόγους προφύλαξης, το χέρι του ανηλίκου τέθηκε σε γύψινο νάρθηκα από τους ιατρούς της Παιδιατρικής Κλινικής του Γενικού Νοσοκομείου Κατερίνης, όπου μεταφέρθηκε. Για την ανωτέρω πράξη, σχηματίστηκε ποινική δικογραφία σε βάρος του καθ΄ ού, κατά του οποίου ασκήθηκε ποινική δίωξη για την πράξη της ενδοοικογενειακής επικίνδυνης σωματικής βλάβης σε βάρος μέλους της οικογένειας, που είναι ανίκανο να αντισταθεί και παραπέμφθηκε για να δικαστεί ενώπιον του Αυτόφωρου Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Κατερίνης, το οποίο, […], κήρυξε ένοχο τον καθ΄ ού για την παραπάνω πράξη του και επέβαλε ποινή φυλάκισης 2 ετών την οποία μετέτρεψε προς 10 ευρώ ημερησίως, επιβάλλοντας επιπρόσθετα τον περιοριστικό όρο της απομάκρυνσής του από την οικία που διαμένει ο παθών ανήλικος μαζί με τη μητέρα του, […], στην Πιερία και της απαγόρευσης προσέγγισης της οικίας και του παθόντος, σε απόσταση 100 μέτρων. Από την οίκοθεν έρευνα του Δικαστηρίου, προέκυψε ότι η ως άνω απόφαση δεν έχει καταστεί τελεσίδικη, κατόπιν άσκησης έφεσης εκ μέρους του καθ΄ ού – κατηγορούμενου. Περαιτέρω, με […] Διάταξη του Εισαγγελέα Πρωτοδικών Κατερίνης διατάχθηκε η αφαίρεση της επιμέλειας των ανηλίκων από τον καθ΄ ού και η προσωρινή ανάθεση της στη μητέρα τους και υπό την προϋπόθεση ότι μαζί με τη μητέρα τους θα φιλοξενηθούν στην οικία των παππούδων τους από τη μητρική γραμμή. Μετά τα ανωτέρω, το ζευγάρι βρίσκεται σε διάσταση και ήδη, ο ανήλικος Δ. Σ. και η μητέρα του διαμένουν στην οικία των γονέων της μητέρας, ενώ ο ανήλικος Β. Σ., κατόπιν επιθυμίας του διαμένει με τον παππού του από την πατρική γραμμή. Επιπλέον λόγω του αλκοόλ, ο καθ΄ ού νευριάζει απότομα και γίνεται επιθετικός και προς τον πατέρα του και τον μεγαλύτερο ανήλικο γιο του, που διαμένει με τον παππού από την πατρική γραμμή. Πέραν των ανωτέρω, αποδείχθηκε ότι το περιβάλλον διαμονής των ανηλίκων στην συζυγική οικία είναι εν γένει ακατάλληλο, καθώς η μητέρα λείπει πολλές ώρες από το σπίτι, τη φροντίδα των τέκνων έχει ο παππούς από την πατρική γραμμή, που διαμένει στο ίδιο οίκημα, ενώ ο πατέρας είναι απών κατά τη φροντίδα και επιμέλεια των ανηλίκων, σε αντίθεση με το περιβάλλον διαβίωσης στην οικία των παππούδων της μητρικής γραμμής. Ειδικότερα σύμφωνα με την κατάθεση του μάρτυρα Α. Π., κοινωνικού λειτουργού, ο οποίος διενήργησε κοινωνική έρευνα τον Ιανουάριο του 2018 στην οικία των παππούδων του μητρικής γραμμής, μετά από εισαγγελική εντολή ανάθεσης της επιμέλειας των ανηλίκων σε αυτούς, αποδείχθηκε ότι η διαμονή του νεότερου ανηλίκου, Δ. Σ., εκεί ήταν άκρως βοηθητική και η διαφορά εμφανής, καθώς ο ίδιος ήταν πολύ χαρούμενος, με συμμετοχή στο σχολείο και συναναστροφή με τα άλλα παιδιά, επιμελημένος και φροντισμένος ως προς την καθαριότητα και την εμφάνισή του. Ο μεγαλύτερος ανήλικος, Β. Σ., υπήρξε αρνητικός στο να διαμένει με τους παππούδες του. Μετά, δε, και την επιστροφή και του Δ. Σ., στη συζυγική οικία, ο ίδιος ήταν αφρόντιστος στην εξωτερική του εμφάνιση και τα ρούχα του, μη επιμελής στα μαθήματά του, απόμακρος από τα υπόλοιπα παιδιά, που δεν τον συναναστρέφονταν λόγω της μη φροντισμένης του εμφάνισης. Η ως άνω συνολικά προπεριγραφείσα συμπεριφορά του καθ΄ ού συνιστά παράβαση των καθηκόντων, που του επιβάλλει το λειτούργημά μου, ως φορέας της γονικής μέριμνας των ανηλίκων τέκνων του, και, κατά συνέπεια, κακή άσκηση αυτού. Κρίνεται δε αναγκαία, για το συμφέρον των ανηλίκων τέκνων, η αφαίρεση της άσκησης του συνόλου της επιμέλειας από τον καθ΄ ού και η ολική ανάθεσή της στη μητέρα τους, η οποία μετά την απόφασή της να διαμείνει με τους γονείς τους, οι οποίοι είναι πρόθυμοι να συνδράμουν στην φροντίδα των ανηλίκων, παρέχοντας βοήθεια στην κόρη τους, μπορεί να εξασφαλίσει ένα ασφαλές και οικογενειακό περιβάλλον, προσφέροντας τους τα απαραίτητα για την ψυχοσωματική και πνευματική ανάπτυξή τους. Εξάλλου, οποιοδήποτε άλλο ηπιότερο μέτρο κρίνεται ανεπαρκές για να αποτρέψει τον κίνδυνο για τη σωματική, πνευματική και ψυχική υγεία των τέκνων. Σημειώνεται ότι το Δικαστήριο προέβη στην ανωτέρω κρίση του χωρίς προηγούμενη προσωπική επικοινωνία με τα ανήλικα, ενόψει της σοβαρότητας των αποδιδόμενων στον καθ΄ ού συμπεριφορών και προκειμένου να μην επιβαρυνθούν ψυχολογικά από την διαδικασία, ο μεγαλύτερος των ανηλίκων λόγω του κρίσιμου της ηλικίας του καθώς διανύει την εφηβεία του και ο νεότερος αυτών λόγω του ότι υπήρξε θύμα της βιαιοπραγίας του καθ΄ ού. Κατ΄ ακολουθία των ανωτέρω, λαμβανομένου υπόψη του αληθινού συμφέροντος των ανηλίκων τέκνων, πρέπει η κρινόμενη αίτηση να γίνει δεκτή και ως προς την ουσιαστική της βασιμότητα, να αφαιρεθεί από τον καθ΄ ού το σύνολο της επιμέλειας των ανηλίκων τέκνων του, Β. Σ. και Δ. Σ., και να ανατεθεί αυτή αποκλειστικά στην κλητευθείσα με διαταγή του Δικαστή- μητέρα τους, με τον όρο ότι η τελευταία θα φιλοξενηθεί μαζί με τα ανήλικα τέκνα της, στην κατοικία των γονέων της, στην Πιερία, όπως ορίζεται ειδικότερα στο διατακτικό της παρούσας.
[Η ΑΚ 1532 προβλέπει τρεις μορφές κακής άσκησης της γονικής μέριμνας και, συγκεκριμένα, την παράβαση των καθηκόντων των γονέων, καταχρηστική άσκηση του λειτουργήματος της γονικής μέριμνας και την αδυναμία των γονέων να ανταποκριθούν σε αυτό. Όπως νομολογείται, απόλυτος εννοιολογικός διαχωρισμός των ως άνω περιπτώσεων κακής άσκησης της γονικής μέριμνας είναι ως επί το πλείστον ανέφικτος, αφού οι πιο πάνω περιπτώσεις συχνά αλληλοεπικαλύπτονται (ΑΠ 537/2012, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Έτσι, η κατάχρηση του γονικού λειτουργήματος αποτελεί ταυτοχρόνως και παράβαση των καθηκόντων του γονέα, που επιβάλλονται από αυτό (γονικό λειτούργημα). Ως παράβαση καθηκόντων που επιβάλλονται στους φυσικούς γονείς από το σχετικό λειτούργημα νοείται οποιαδήποτε συμπεριφορά που παραβιάζει τις απορρέουσες από τη γονική μέριμνα υποχρεώσεις (βλ. εκτενώς Σαλκιτζόγλου, Η κακή άσκηση της γονικής μέριμνας και η υποκατάσταση των γονέων από τρίτους, 1993.σελ. 128 επ.), όπως είναι λ.χ. η παραβίαση της υποχρέωσης διατροφής, η παραμέληση της πραγματικής φροντίδας (ένδυσης, μόρφωσης, περίθαλψης), η λήψη απόφασης αντικείμενης στο συμφέρον του τέκνου (εξαναγκασμός του τέκνου σε επαιτεία), η κατασπατάληση της περιουσίας του τέκνου και η λήψη σωφρονιστικών μέτρων που προσβάλλουν την αξιοπρέπειά του, στα οποία περιλαμβάνεται, κατά τον ν. 3500/2006 περί αντιμετώπισης της ενδοοικογενειακής βίας, και η σωματική, λεκτική, ψυχολογική και σεξουαλική βία (Απ. Γεωργιάδης, Οικογενειακό Δίκαιο2, 2017, παρ. 32 αριθ. 6· Κουνουγέρη-Μανωλεδάκη, Οικογενειακό Δίκαιο ΙΙ7, 2018, σελ. 350-352· Πουλιάδης σε ΑΚ Γεωργιάδη/Σταθόπουλου, άρθρ. 1532-1533 αριθ. 7· Παντελίδου, Γονείς «ακατάλληλοι δι΄ ανηλίκους», ΧρΙΔ 2006.289· Λαδογιάννης σε Γεωργιάδη ΣΕΑΚ, 1532-1533 αριθ. 5.· Γ.-Α. Γεωργιάδης, Αναδοχή ανηλίκου, 2019, αριθ. 158). Επίσης θεωρία και νομολογία ομονοούν ως προς το ότι δεν απαιτείται να είναι υπαίτια η παράβαση των σχετικών καθηκόντων (ΑΠ 577/2014, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ· Απ. Γεωργιάδης, ΟικογΔ, παρ. 32, αριθ. 6· Φίλιος, Οικογενειακό Δίκαιο4, 2011 σελ. 331· Πουλιάδης σε ΑΚ Γεωργιάδη/Σταθόπουλου, άρθρ. 1532-1533 αριθ. 7· Λαδογιάννης σε Γεωργιάδη ΣΕΑΚ, 1532-1533 αριθ. 5· Γ.-Α. Γεωργιάδης, Αναδοχή ανηλίκου, αριθ. 158).
Επικρατεί η άποψη ότι η καταχρηστική άσκηση του λειτουργήματος της γονικής μέριμνας ταυτίζεται, ως μορφή κακής άσκησης του λειτουργήματος, με την παράβαση των απορρεόντων από αυτό καθηκόντων (Γαζής, Προβλήματα από το νέο Οικογενειακό Δίκαιο, ΝοΒ 1983.1461 υποσημ. 16· Κουνουγέρη- Μανωλεδάκη, ΟικογΔ ΙΙ, σελ. 352· Παντελίδου, «Γονείς ακατάλληλοι δι΄ ανηλίκους», ΧρΙΔ 2006.289· Λαδογιάννης σε Γεωργιάδη ΣΕΑΚ, 1532-1533 αριθ. 8). Ωστόσο πειστικότερη εκτιμάται η γνώμη που κρίνει ότι καταχρηστική είναι κάθε νόμιμη, καταρχήν, άσκηση των δικαιωμάτων από τη γονική μέριμνα, η οποία, όμως, αντιβαίνει στα γενικότερα συμφέροντα του τέκνου και ιδίως στην ψυχική ή σωματική ανάπτυξή του (Απ. Γεωργιάδη, ΟικογΔ, παρ. 32 αριθ. 7· Πουλιάδης σε ΑΚ Γεωργιάδη/Σταθόπουλου, άρθρ. 1532-1533 αριθ. 10· Γ.-Α. Γεωργιάδης, Αναδοχή ανηλίκου, αριθ. 159). Πράγματι η παράβαση των καθηκόντων αποτυπώνει μία συμπεριφορά ευθέως αντίθετη στο συμφέρον του τέκνου που δεν ικανοποιεί, όμως, παράλληλα, κάποιο συμφέρον των γονέων, ενώ καταχρηστική άσκηση του λειτουργήματος συντρέχει όταν οι γονείς ασκούν, στο πλαίσιο της διακριτικής ευχέρειας που τους παρέχει το λειτούργημά τους, τα δικαιώματα που πηγάζουν από αυτό κατά τρόπο προδήλως μη ανταποκρινόμενο στον σκοπό του λειτουργήματος, που είναι η προστασία των συμφερόντων του τέκνου.
Σύμφωνα με την ΑΚ 1532, σε περίπτωση κακής άσκησης της γονικής μέριμνας, το δικαστήριο μπορεί να διατάξει κάθε πρόσφορο μέτρο, όπως ιδίως την αφαίρεση μέρους ή του συνόλου της άσκησης της γονικής μέριμνας από τον ένα γονέα και της ανάθεσής του στον άλλον. Ως μερική αφαίρεση της άσκησης της γονικής μέριμνας νοείται η αφαίρεση μόνο του δικαιώματος επιμέλειας, αν η κακή άσκηση της γονικής μέριμνας συνέχεται με την επιμέλεια του προσώπου του ανηλίκου.
Αυτονόητη προϋπόθεση για την αφαίρεση άσκησης της γονικής μέριμνας αποτελεί η διατήρηση στο πρόσωπο του γονέα της ιδιότητας του φορέα του λειτουργήματος της γονικής μέριμνας. Η προϋπόθεση αυτή δεν συντρέχει όταν η γονική μέριμνα έπαυσε αυτοδικαίως στο πρόσωπο του γονέα που εξέπεσε από τη γονική μέριμνα επειδή καταδικάστηκε τελεσίδικα σε ποινή φυλάκισης τουλάχιστον ενός μήνα για αδίκημα που τέλεσε με δόλο που αφορά στη ζωή, στην υγεία και στα ήθη του τέκνου (ΑΚ 1537). Στην περίπτωση αυτή, η αίτηση των προσώπων που νομιμοποιούνται ενεργητικά στην υποβολή της αίτησης της ΑΚ 1532 απορρίπτεται ως νόμω αβάσιμη. Αντίθετα, είναι δυνατή η άσκηση αναγνωριστικής αγωγής περί της ανυπαρξίας σχέσης γονικής μέριμνας (Κ.Πολ.Δ 592 αριθ. 2 περ. α).
Στην προκειμένη περίπτωση, το δικαστήριο, στο πλαίσιο του ανακριτικού συστήματος, και του αυτεπάγγελτου ελέγχου γεγονότων, διαπίστωσε ότι η απόφαση του ποινικού δικαστηρίου που καταδίκασε τον καθ΄ ού πατέρα σε φυλάκιση δύο ετών λόγω άσκησης ενδοοικογενειακής βίας σε βάρος του μικρότερου γιού του δεν είχε καταστεί τελεσίδικη. Έτσι, δεχόμενο την αίτηση του Εισαγγελέα διέταξε την αφαίρεση της επιμέλειας του προσώπου των ανηλίκων τέκνων από τον καθ΄ ού πατέρα και την ανέθεσε στην μητέρα τους. Την κρίση του αυτή στήριξε το δικαστήριο στο επιχείρημα ότι η άσκηση ενδοοικογενειακής βίας κατά του τέκνου αποτελεί παράβαση των καθηκόντων που επιβάλλει στους γονείς το λειτούργημα της γονικής μέριμνας. Ενδιαφέρον παρουσιάζει και η σκέψη του δικαστηρίου ότι, εν προκειμένω, δεν υπήρχαν άλλα ηπιότερα μέτρα για την αποτροπή του κινδύνου για τη σωματική, πνευματική και ψυχική υγεία των τέκνων. Τέλος αξίζει να επισημανθεί και η επιλογή του δικαστηρίου να παραλείψει την ακρόαση των τέκνων του καθ΄ ού, την οποία δικαιολόγησε στη βασιμότητα του κινδύνου να τραυματιστούν ψυχολογικά από τη διαδικασία ενώπιον του δικαστηρίου. Και τούτο, διότι ο μεγαλύτερος των ανηλίκων λόγω του κρίσιμου της ηλικίας του καθώς διανύει την εφηβεία του και ο νεότερος αυτών λόγω του ότι υπήρξε θύμα της βιαιοπραγίας του καθ΄ ού ( Κ.Πολ.Δ, 804 εδ γ΄)].
Πηγή: Αρμενόπουλος έντυπη έκδοση